Capitano Uncinetto vaart uit/sets sail

Kijk, Capitano Uncinetto heeft een nieuwe boot gemaakt.

 

Look, Capitano Uncinetto made a new boat.

 

 

 

Maar het valt nog niet mee om hem in het water te krijgen.

 

But it's not easy to get it into the water.

 

 

 

'Kan ik misschien helpen, Kapitein? Ik ben niet zo snel, maar wel heel sterk!'

 

'Can I help you maybe, Captain? I am not so fast, but very strong!'

 



Samen staan we sterk!

 

Standing strong together!

Het is gelukt! Dankjewel, schildpad!

 

We made it! Thanks, turtle!

 

 

Capitano Uncinetto is weer in de vaart!

 

Capitano Uncinetto is sailing again!

 

 

 

(Klik hier om alle avonturen van Capitano Uncinetto te zien)

(Click here to see all adventures of Capitano Uncinetto)



Nativity scene in progress

Ik haak een kerststal voor mezelf, al 3 jaar inmiddels. Hij bestaat dan ook al uit 3 figuren: Jezus, Maria en sinds gister Jozef. En ik ga vooruit, want waar Maria vorig jaar pas in januari af was (er kwamen een paar projecten tussendoor), begon ik Jozef op kerstavond en maakte hem op 1e kerstdag af.
Ik noem die kerststal altijd een tienjarenplan, maar als ik in dit tempo doorga, gaat het wel 15 jaar worden: ik wil nog een os, een ezel, een engel, een paar herders, een kudde schaapjes, drie koningen en een kameel. Maar goed, dan heb ik ooit ook wel de leukste kerststal van de hele wereld. Daar mag je best een beetje geduld voor hebben!

I am crocheting a nativity scene for myself, 3 years already now. It consists of 3 figures so far: Jesus, Maria and, since yesterday, Joseph. I am improving though, because last year Maria was only finished in January (some other projects came along), but I started Joseph on Christmas eve and finished him on Christmas day.
I always say this nativity scene is a ten year plan, but if I continue in this pace, it will take some 15 years actually: I still want an ox and a donkey, an angel, a few shepherds, a flock of sheep, three kings and a camel. But then I will have the best nativity scene in the world, eventually. That's a good reason for a little patience!

Laatste voorbereidingen voor de kerstmarkt

Morgen (zondag) staan we met Studio in de Haak op de kerstmarkt in Tiel. En zoals altijd had ik me toen we ons daarvoor opgaven geen benul van hoe druk ik rond deze tijd van het jaar zou zijn. Gelukkig heb ik een beperkt geheugen als het om stress gaat, want anders zou ik het onderwijs zo uit zijn en nooit meer iets afspreken, want feitelijk heb ik gewoon nooit tijd.

Maar goed, kerstmarkt dus, superleuk! En dus moesten er ook kerstige dingen gehaakt worden, naast natuurlijk lekker warme mutsen en sjaals en alle gebruikelijke producten. Ik ging voor een niet al te tijdsintensief patroon en maakte slingers met gehaakte sterren en belletjes:

 

 

Nu sieren ze nog mijn eigen kast, maar morgen zijn ze te koop! Er komen ook nog een blauwe en een roze-paarse bij, maar die moet ik nog in elkaar zetten.

 

Kom je ook een kijkje nemen? Meer info over de markt vind je hier.

Ogen!

Mijn ogen waren op. Of nou ja, de ogen voor (POPPETJE)s. Zowel de kleine veiligheidsoogjes voor kleine beestjes als de standaard zwarte glasparels waarmee de meesten van mijn kinders de wereld inkijken. Dus bestelde ik ogen, bij Juf Steek de kleine en bij Brocante Roosjes de grote.

Vandaag lagen er twee enveloppen in de brievenbus (jeej!): eentje met kleine oogjes en strikjes (mooi als kadootje ingepakt) en een met grote oogjes en een postzegel (teveel betaald aan verzendkosten retour). Ik kan weer blikken om van te smelten maken :)

Judith was (a) present for Sinterklaas!

 

Er is iets in de maak...

Wel meer dan iets, eigenlijk. Terwijl ik de laatste hand leg aan een opdracht en er nog een muts voor de kerstmarkt en mijn eigen sjaal en nog een eindeloze UFO liggen, ben ik ondertussen bezig met een ander project. Wat? Dat zie je eind deze week!

Ik houd van All Stars

Playmobil pietjes

Ik miste dit jaar de intocht van Sinterklaas, want ik had de hele nacht gelopen met de scouting en lag nog in mijn bed. Dat betekent echter niet dat ik zijn aankomst niet vierde! Ik maakte truffelpepernoten en dronk chocolademelk-zonder-melk, met uitzicht op mijn nieuwe Playmobil pietjes.

Een week of twee geleden liep ik de Blokker in voor de een of andere boodschap. Zoals vaak als ik daar een keer kom, ging ik ook even naar boven naar de speelgoedafdeling, gewoon omdat ik het leuk vind speelgoed te kijken. Maar toen zag ik Playmobil pietjes. En ik houd ontzettend van Playmobil: schattig uitgevoerde stereotypen met treffende details, dat is precies wat ik in mijn (POPPETJE)s ook probeer te bereiken. Ik besloot dus dat ik Playmobil pietjes mocht, alleen welke?
Er was een setje van een Sint op een paard met Piet, een (andere) Sint met een engel (!), en drie pakjespieten. Ik vond de engel cool, maar de Sintjes niet zo heel leuk en de Piet bij de Sint had een witte mond, dus de keuze viel op de drie pakjespieten.

Toegegeven, de tekst op het doosje faalt hard,

 

maar staan ze er niet allerschattigst bij op mijn kast?

 

 

En na 5 december mogen ze gezellig met de paaskuikens en de herfst(POPPETJE)s in de kast en zet ik hun collega de Playmobil kerstman weer onder de kerstboom.



Trage beer

Ik ben op het moment superdruk op mijn werk en dat betekent dat ik a) niet zoveel haak b) niet zoveel meemaak (behalve werk dus) en c) niet zoveel tijd heb om te bloggen. Vandaar dat het hier driedubbel rustig is. Gisteravond zat ik wel met een filmpje en de haaknaald op de bank en maakte een beertje af dat ik eigenlijk voor de markt in Opheusden in september al af had willen hebben. Niks geen uitstel en afstel, gewoon een wat tragere beer. Ze heet Pia en ze heeft het lekker warm met haar sjaal om. Op de achtergrond mijn droomproject, dat ook aardig vertraging oploopt, maar al wel halverwege is.

In de keuken

Ik stond een avondje in de keuken vanavond. Eerst om een grote afwas weg te werken na een drukke werkweek, toen om cakejes te bakken en appelmoes te maken.

Deze week is er veel gebakken in huize Judith. Ik had uit Amerika chocolate chips in twee kleuren meegenomen en browniemix, en de gelegenheden om ze te gebruiken boden zich vanzelf aan. Vorig weekend mochten de Studio in de Haak collega's bij de vergadering genieten van cupcakes met chocolate chips en gister deed ik met dank aan de toetsweek weer eens een keertje echt mee met de chocolademiddag op school en deelde brownies uit aan mijn collega's daar.

Morgen ga ik naar de reünie van de Athene-reis, die in high tea stijl wordt gehouden. Iedereen neemt wat lekkers mee en dus moest ik weer aan de bak (haha). Ik schoot deze keer uit met de witte chocolate chips en liet de bruine dus maar achterwege en maakte er vanillecupcakes van. Met Elmo erop, want dat is altijd leuk.

En de appelmoes?  Met de explorers hebben we appels geplukt en er vanalles mee gemaakt om te verkopen: project Appel. Ik had vorige week al nog een paar laatste appels meegenomen uit de voorraad op scouting, maar was er nog niet aan toe gekomen ze te verwerken. Dus toen de cakejes in de oven stonden, gingen de appels in de pan. En toen at ik warme appelmoes met vla, hmmm.

Mutsjes

Vorig jaar kwam ik ze tegen in de supermarkt, dit jaar zag ik ze al ergens in blogland voorbij komen en las ik de aankondiging op het pak: de mini-mutsjes voor het goede doel van smoothiemerk Innocent.

Leuke actie, maar vooral leuk vond ik de omschrijving van de website:

(en klik vooral ook even op dat plaatje van een schaap!)

En die muts van vorig jaar? Die heeft een hele goede bestemming gevonden: Elmo's hondje Bello heeft een heerlijk warm hoofd en loopt er bovendien fashionable bij.

Bij de (POPPETJE)dokter

Na de Rome-reis kwam (POPPETJE) Guiot met mij mee naar huis om gerepareerd te worden. Ik ben namelijk naast (POPPETJE)designer ook (POPPETJE)dokter. De patient moest even wachten, want de benodigde kleur garen was op en de (POPPETJE)dokter was zo druk met haar andere baan, dat ze pas na een paar weken naar de wolwinkel kon. Gelukkig was het gezellig in de wachtkamer, want al mijn eigen (POPPETJE)s waren heel blij Guiot te zien!

Toen de dokter eindelijk naar de winkel ging, bleek de kleur van Guiots jasje niet meer in het assortiment te zijn. Gelukkig bestaat er nog wel een kleur die erop lijkt én was er nog een klein restje legergroen in huis, want dit keer was de (POPPETJE)dokter eigenlijk meer kleermaker dan dokter. Guiot had namelijk een betere constructie in zijn jasje nodig om op zijn stokje te blijven hangen, en zijn label zat los.

 

 

Ik haakte een (lichtgroen) buisje dat om het stokje past en naaide dat (met legergroen!) in zijn jasje. 

 

 

Daarna zette ik het label weer vast en was Guiot weer in uitstekende conditie. Morgen gaat hij mee naar school en dan mag hij weer naar huis! We zullen hem hier missen, maar gelukkig weet ik dat ik hem in Rome weer zie.

 



In memoriam Domino

Deze week was het alweer 4 jaar geleden dat mijn lieve Domino overleed. Ik blogde toentertijd op Hyves en schreef het volgende bericht:

Gisteren hebben we met veel verdriet onze Domino laten inslapen. Hij was erg ziek en we wilden hem niet laten lijden, maar het was wel moeilijk om na 17 jaar afscheid te nemen. Vanaf mijn 8e heb ik lief en leed met hem gedeeld. Hij beschermde huis en tuin tegen vreemde katten, deed ons regelmatig muizen kado en was vooral heel gezellig en heel lief. Het is gek dat hij er niet meer is.
Maar, zoals hij zelf postuum zei: 'Whaaa, ik ben nu een engeltje ik!!' Wij vergeten hem niet.



Wat ik toen nooit had gedacht, is dat ik hem nu nog steeds met enige regelmaat echt mis. Hij (en ook zijn zuster Pluisje overigens, die ruim een maand later wegliep en nooit meer terug kwam) verschijnt ook nog regelmatig in mijn dromen. En misschien is dat ook niet zo gek, want de 'ideale man', zoals ik ooit over hem schreef (februari 2007), is natuurlijk moeilijk te vervangen:

Lief, stoer, knap, stijlvol, knuffelbaar... en een dappere ridder. O ja, en hij is van mij!

Onderstaand persbericht ontving ik afgelopen week van mijn moeder:

Even een berichtje van het front, het muizenfront.
Vanavond is er weer een slachtoffer gevallen in de achtertuin door de verschrikkelijke Domino. Hij jongleerde met de arme spitsmuis, die blijkbaar in het donker dat zwarte gevaar niet zag aankomen. Nadat hij hem dood had gebeten droeg hij het muisje triomfantelijk de woning in en gaf nog een show van jongleerkunst. Pluis zat ademloos en jaloers toe te kijken. Gelukkig nam het vrouwtje de muis weg en bracht die naar zijn laatste rustplaats, in dit geval de groene kliko. Tot zover dit bericht.....

Kijk en huiver van de opnames.

 

 

Niet dat hij altijd zo heldhaftig was... soms was hij ook gewoon een beetje een sufferd (september 2008):

Domino dacht dat hij wel uit de sloot achter de tuin kon drinken. Dat kon ook wel...alleen zou je het misschien eerder zwemmen dan drinken noemen. Of misschien dacht ie dat het kroos gras was? Hoe dan ook, het resultaat was deze verzopen kat.

Hij was mijn vriendje, het enige vriendje dat altijd lief voor me was, zoals ik in tijden van liefdesverdriet nogal eens opmerkte.

Tegenwoordig hangen er nog meerdere foto's van Domino in mijn huis en hij heeft een speciaal herdenkingsplekje in de kast, met een foto uit zijn jonge jaren, een kaarsje en een engeltje dat ik kort na zijn dood voor hem maakte. Een kat zal er ooit vast wel weer komen, een vervanger van Domino niet.

Beroemd

Ik zal wel nooit beroemd worden, ik zou niet weten waarmee (met mijn gedrag word je eerder een multitalent dan een supertalent in iets en ik ben te eigenwijs om ooit iets te doen waar 'het grote publiek' wild van gaat worden) en ik geloof eerlijk gezegd dat ik er ook niet goed in zou zijn, maar soms droom ik er toch van. Niet dat ik zo graag beroemd wil zijn, maar het zou toch een paar leuke mogelijkheden opleveren.

Als meisje woonde ik in een 'achterstandsbuurt'. Het viel reuze mee hoor, het was er heel leuk, maar er woonde wel een verhoogd percentage alleenstaande (bijstands)moeders, asociale Nederlanders en (doorgaans wel vriendelijke en beschaafde) allochtonen. Mijn vriendinnetje en ik zeiden altijd dat dat een mooi verhaal zou opleveren als we later rijk en beroemd waren.
Toen ik mijn eerste galajurk (voor het legendarische kerstbal op school waar je vanaf de 3e klas naartoe mocht) had gekocht bij de kringloopwinkel, kwam daar een nieuw verhaal bij: als ik beroemd was, zou ik in die jurk op de rode loper verschijnen, en nadat alle bladen hadden geschreven hoe goed ik eruit had gezien, zou ik onthullen dat ik het ding voor 15 gulden in de kringloop had gekocht. Ik heb de jurk nog steeds en kan hem ook nog aan, dus die droom is er nog altijd (hoewel ik inmiddels wel mooiere tweedehandse exemplaren heb, dus misschien wordt het toch een andere jurk). Tot die tijd haal ik dezelfde truc uit op ieder galafeestje ('mooie jurk' 'ja, tweedehands' 'echt?!?!'), ook leuk!

Er is nog een andere, misschien nog wel betere reden om beroemd te worden, maar die is gelijk ook een stuk ambitieuzer. Daarvoor moet mijn faam namelijk wel tot in Amerika reiken. Want daar gaan  alle beroemde mensen, van de Backstreetboys tot Jack Black en van Katy Perry tot Michelle Obama, op bezoek in Sesamstraat, waar een van mijn allergrootste helden woont: Elmo! Eerlijk gezegd lijkt het me best vervelend om beroemd te zijn, maar geïnterviewd worden door Elmo of een liedje met hem zingen, dat lijkt me wel het einde. Tot die tijd zing ik mee met de tv (nou ja, de computer, maar dat rijmt niet), met deze bijvoorbeeld:

Josje showt de eerste winteritems

Ik haakte een col/sjaal en een muts/hoedje met lekker dik tweekleurig garen. Supersnel en vooral voor de muts vind ik het stevige resultaat ideaal: deze muts blijft goed op je hoofd zitten, zonder strak te zijn! Mijn eigen winterproject vordert ook gestaag na een retourtje bus vandaag naar school. En ondertussen wordt er ook nog gewoon in het klein gehaakt, daar hoop ik binnenkort wat van te laten zien!

Sneak peek droomproject

Op zoek naar veiligheidsoogjes bij Pipoos vond ik nog voor ik de wolwinkel bereikte precies de wol die ik zocht voor een project voor mezelf. Grijs, pluizig en zacht en met een onweerstaanbaar glittertje. Nu nog even doorhaken en dan ga ik hier zo gelukkig van worden!

 

Ik houd van nep

Een award en een interview

Van Isabelle kreeg ik een award, wat een eer! Het is er wel een met een hele rits regels, en om heel eerlijk te zijn, zit ik op die regels niet zo te wachten (ik heb in het verleden al een aardig setje awards uitgedeeld), maar de vragen die ze erbij deed, vond ik wel leuk om te beantwoorden (voor meer over mij in dat kader, zie hier).

1) Waarom ben je begonnen met bloggen?

Ooit op hyves omdat ik het leuk vond af en toe wat te schrijven; op blogger omdat niemand nog ooit op hyves kwam en om mijn maaksels te showen.

2) Hoelang blog je al?

Sinds januari 2011

3) Wat is je lievelingsmuziek?

Modena City Ramblers, Bandabardò, Griekse muziek, Acda en de Munnik, Latin muziek

4) Hou je van zoet of liever hartig?

Niet te zoet.

5) Stadsmens of plattelandsmens?

Toen ik uit Enschede verhuisde als tiener, had ik het gevoel in een gehucht terecht te zijn gekomen, maar toen ik als student naar Nijmegen vertrok, vond ik het daar zo druk. Ergens ertussenin denk ik.

6) Heb je kinderen die al besmet zijn met jouw hobby?

Geen kinderen om te besmetten.

7) Nieuw of tweedehands?

Tweedehands! Mijn halve inboedel is tweedehands en ook een groot deel van de topstukken uit mijn garderobe (vooral galajurken!).

8) Welke is je favoriete winkel?

Oei, dat is moeilijk. In het kader van tweedehands Mago in Enschede, daar koop ik bijna letterlijk altijd wel een galajurk (gelukkig kom ik er niet zo vaak). Verder houd ik van Hema, Xenos, Vero Moda, H&M, Albert Heijn, de Turkse groentenboer, wolwinkels, de lapjesmarkt, de kringloop, Ikea, Tiger, de Roode Haen in Culemborg, buitenlandse supermarkten...

9) Broek of rok?

Jurk. Ik kan bij rokken op de een of andere manier nooit de juiste top vinden, zeker zomers. Broeken draag ik ook veel, maar rokken heb ik toch ook wel zat, eigenlijk.

10) Kook je graag? Wat maak je het liefst?

Ik kook graag, maar niet te ingewikkeld of te lang. Ik maak vaak simpele pasta's (soms met zelfgemaakte pasta) en risotto.

11) Wat vind je je grootste crea-blunder?

Eigenlijk is alles wat ik achter de naaimachine doe wel een blunder. Het eindigt altijd in gevloek, en als het af moet vaak midden in de nacht. Ik ben een rommelnaaister met een eigenwijze naaimachine. Desondanks zie ik er in de meeste creaties best leuk uit, al zeg ik het zelf :)

 

Zo. En ik zal binnenkort ook weer eens een maaksel laten zien. Het lijkt net alsof ik niet haak, en dat is eigenlijk ook wel zo. Druk met de echte baan. Maar binnenkort stort ik me op de wintercollectie, hoop ik!

Kringloop happiness

Als je niks vindt, is de kringloop een beetje deprimerend, vind ik, zo'n boel muffe troep bij elkaar. Maar als je, zoals ik vandaag, een ware stapel schatten verzameld voor een paar euro, is het een plek waar je heel gelukkig vandaan komt!

Ik kocht:
- een Barbie dekbedovertrek en net niet bijkleurende roze boordjes om over the top roze meisjesrokjes mee te maken voor Studio in de Haak (en waarschijnlijk ook nog iets stijlvollers voor mezelf)
- eindelijk een spaghettiblik, waarbij ik kan kiezen of ik de blauwig verkleurde kanten of de origineel Italiaans gekleurde voor zet
- een hesje met zonnebloemen met kraaltjes dat zo verschrikkelijk is dat het mij heel cool staat
- een dubbelcd van Charis Alexiou, die ik zomaar zag staan in het voorbijgaan, want de cd's sla ik altijd over

Nu nog een beetje zon opdoen en dan is de stress van afgelopen week wel weer gecompenseerd!

Een koe voor een uil

Qua verkoopcijfers was de braderie in Opheusden niet onze beste (daar was het waarschijnlijk toch iets te veel een rommelmarkt voor), maar dat betekent niet dat we er slecht zaken hebben gedaan! Het was namelijk heel gezellig en het was goed weer (al stonden we wel op een koude plek); we hebben veel kaartjes uitgedeeld aan mensen die geïnteresseerd waren om ons te volgen, iets te bestellen of op de een of andere manier zakelijk samen te werken; we hebben met de kraam voor onze neus plannen gemaakt voor de kerstindeling en we hebben leuke dingen gekocht, voor de Studio en voor onszelf: een nuttig bestede zaterdag!

Ik verkocht een uil en kocht een koe.

Uitslag give away!

Ik had beloofd vandaag de uitslag van de give away te geven. En het is gelukt de dobbelsteen te ontgroeien! Dus, besloot ik, mocht ik nu net doen als de grote blogs en de uitslag uit een randomizer toveren. Spannend....

De winnaar werd nummer 4...

...en dat is Diana! Gefeliciteerd! Mail je me je adresgegevens? (adres vind je in mijn profiel) Dan stuur ik je je prijs zo snel mogelijk.

Aan alle anderen: bedankt voor het meedoen en vooral voor het volgen, gezellig!

Braderie in Opheusden/herinnering give away

Ik ben op het moment druk visitekaartjes aan het knippen en plakken voor Studio in de Haak. Zaterdag staan we namelijk op de braderie in Opheusden, van 10 tot 4. De kraam is weer lekker vol met vrolijke kleurigheid, want we hebben er een aantal nieuwe producten bij en onze leden Rieke, Marisa en Susan doen ook weer mee. Het weer lijkt gelukkig een stuk beter te worden dan op dit moment, dus we hebben er zin in! Kom je ook een kijkje nemen?

En er is meer leuks van het weekend, want zondag ga ik de winnaar van de give away bekend maken! Het aantal volgers is inmiddels zelfs gestegen naar 57 en dat maakt mij supervrolijk, maar tot nu toe past het aantal deelnemers aan de give away nog op een dobbelsteen, zoals de vorige keren. Leuk voor hen, want meer kans, maar je kunt je nog aansluiten om ook een gokje te wagen! Laat hier een reactie achter om mee te doen.

Rainbow cats

Ik houd van regenbogen. Kleuren worden mooier als je ze met elkaar combineert. Ik vind dingen met veel kleurtjes leuk, maar een rek met dezelfde dingen in allemaal verschillende kleuren in een winkel trekt ook gegarandeerd mijn aandacht.

I like rainbows. Colours get more beautiful if you combine them. I like things with many colours, but a rack with the same thing in a lot of different colours in a shop will always draw my attention as well.

Dus het is niet verwonderlijk dat toen een Adidas-jasje in twee kleuren felgroen mij inspireerde, ik al snel het idee kreeg voor een familietje regenboogkatten.

So it's no surprise that when an Adidas jacket in two colours bright green inspired me, I soon got the idea for a little family of rainbow cats.

Mag ik u voorstellen, van links naar rechts: Mister Blue, Mauve, Pink Lady, Jaune en Jade.

May I present to you, left to right: Mister Blue, Mauve, Pink Lady, Jaune and Jade.

P.S: vergeet niet je deze week nog even op te geven voor de give away!
P.S: don't forget to enter the give away this week!

Handmade quality

Alle producten van Studio in de Haak zijn 'handmade and designed by' ons en dus uniek. Zelfs als we bij uitzondering -doorgaans op verzoek- twee keer hetzelfde maken, is het toch nog anders, want zo werkt dat met handgemaakte spullen. Morgen hoop ik daar weer een prachtig voorbeeld van te laten zien, maar dat terzijde.
Handgemaakt is origineel en 'echt', en dus leuker (is het idee althans...), maar blijft dat nu ook een beetje mooi, dat zelfgemaakte spul?

Na ruim twee jaar (POPPETJE)/Studio in de Haak durf ik daar wel 'ja' op te zeggen. Veel producten gaan nog altijd naar mensen die we (al dan niet via via) kennen en we horen eigenlijk niks dan goeds. In al die tijd heb ik aan vier (POPPETJE)s een kleine reparatie moeten uitvoeren, en altijd ging het daarbij om een losgeraakt onderdeeltje dat zo weer vast te zetten was door (POPPETJE)dokter Judith. Daarbij tel ik het losse hoofd van Lucky, te wijten aan mijn onervarenheid (hij was het tweede (POPPETJE) dat ik haakte), ook mee.

Daarnaast test ik als serieus Studio in de Haak designer natuurlijk ook mijn eigen spullen. Ahum, ik maak ook wel eens wat voor mezelf, en ik weet dus uit eigen ervaring dat onze producten lang meegaan. Kijk maar:


Naam: Lucky
Gemaakt: juni 2010
Gebruikt: aan veelgebruikte schoudertas
Gewassen: niet
Staat: beetje pluizig geworden, vies en gekruld label







Naam: MCR-bom
Gemaakt: juli 2010
Gebruikt: aan veelgebruikte schoudertas
Gewassen: niet
Staat: letters beetje pluizig, beetje vies

                                                                                  

Naam: Coco
Gemaakt: juli 2010
Gebruikt: regelmatig gedragen
Gewassen: 5-6 keer op de hand
Staat: als nieuw





Naam: telefoonhoesje
Gemaakt: augustus 2011
Gebruikt: dagelijks
Gewassen: 3 keer op de hand (na scoutingkamp met ossegal)
Staat: zijkanten beetje vies, hoekjes pluizig                                                            

Give away!

Het duurde even, die give away bij 50 volgers. Het waren er ondertussen al 52 (jeej!) en ik had nog altijd geen inspiratie... Vandaag vond ik dat het niet langer kon en ging dus naar de kringloop: altijd een goede plek om weggeefsels te scoren. En onze eigen markt bleek ook een knopenuitzoekbak te hebben, dus knoopjes zitten er ook nog bij.

Je kunt winnen: een appeltjesmok (die ik zelf ontzettend leuk vind, maar ik heb echt een serieus mokkenoverschot, dus hij is voor jullie!) en een lange ivoorkleurige ketting.

Wat betreft de knoopjes kon ik niet kiezen, dus dat mag je zelf doen: 6 knoopjes met vlindertjes en bloemetjes in paars, geel of blauw!

Hoe doe je mee? Simpel. Je volgt Tussen HAAKjes en laat hieronder een berichtje achter dat je mee wilt doen en welke kleur knoopjes je zou willen. De give away loopt t/m 1 september, op 2 september trek ik de winnaar!

Kadootjes voor Rita

Mijn zusje kreeg een maand geleden een dochtertje, Rita. Je snapt dat dat voor mij reden was aan de knutsel te gaan!

Op verzoek van de ouders maakte ik eerder al kussenhoezen voor de schommelstoel, en daar haakte ik op de boot van Griekenland naar Italië een bijpassend slingertje bij voor de babykamer:

Ik haakte bloemetjes en vlinders in de kleuren van het stofje van de kussenhoezen en hing er kraaltjes aan, die ik ooit kocht bij Tiger en die precies de goede kleuren hadden - soms treft het! Een prima werkje om een dagje boot mee door te komen, moet ik zeggen.

Voor Rita zelf, die trouwens superschattig is, haakte ik in Griekenland een mutsje, volgens het inmiddels bekende streeppatroon. Met de rest van het garen haakte ik overigens op de boot deze mutsjes, toen de slinger af was.

Samen met een Nijntje met Delftsblauwe jurk gingen de haaksels op de post naar Amerika. En van de week kreeg ik een foto terug, van een huilende Rita met muts en een ineens gigantisch lijkende Nijntje. Tranen van blijdschap, aldus haar moeder :)