Dat zeg ik altijd als iemand iets 'stouts' doet: 'O, o, o, als Sinterklaas dat hoort...' Een quote van Herman Finkers, voor wie hem niet kent, en zo vaak toepasselijk. Ik zeg het zomaar tegen iedereen en dat levert altijd leuke reacties op; blijkbaar houdt niet iedereen rekening met wat de Goedheiligman van zijn of haar gedrag zou vinden. Persoonlijk vind ik het toch een prima leidraad om een goed mens te worden.
Vandaag ging ik even naar het Kruidvat om een paar dingetjes te halen en zag ik tot mijn schrik dat ze al weer pepernoten hebben liggen! Niet dat dat echt een verrassing zou moeten zijn - de laatste jaren liggen die er doorgaans al als de zomervakantie nog niet eens afgelopen is - maar ik was weer gechoqueerd. WAAROM? Sinterklaas is in december, de beste man komt in november pas aan en pepernoten zijn superlekker juist omdat je ze maar een maandje per jaar eet. Daar moet je niet in augustus al mee beginnen.
Ik uitte mijn irritatie op facebook en riep op nog geen pepernoten te kopen, omdat Sinterklaas het daar vast niet mee eens zou zijn. Ik was blij gelijk al bijval van meerdere mensen te krijgen. Hierbij wil ik dan ook graag mijn oproep verder het land insturen. Zoals een goede vriendin schreef op mijn status, is hier eigenlijk maar een reactie op mogelijk: 'O, o, o, als Sinterklaas dat hoort...' Niet doen dus. Wees gewoon een braaf kind en wacht totdat je ze in je schoen krijgt.
woensdag 31 augustus 2011
zondag 28 augustus 2011
Een antiek everzwijn
Het eindexamen Grieks van komend jaar gaat over Homeros, de Odyssee om precies te zijn: het oude verhaal over de held Odysseus die na 10 jaar oorlog voeren in Troje (om één vrouw nog wel), ook nog eens 10 jaar op zee moest zwerven en de nodige avonturen en rampen beleven, voordat hij eindelijk zijn vrouw en zoon en land weer terug zag.
Toen ik begon met voorbereiden voor de eerste lessen, pakte ik mijn exemplaar van de Griekse tekst uit mijn studietijd erbij. Bij klassieken staan er met enige regelmaat boeken op je boekenlijst die alleen nog tweedehands te krijgen zijn, en dit was er zo een. Het is een mooi, oud boek met een bruinrode kaft waar niet meer op staat dan 'Homerus. Ilias. Odyssee.', in kleine gouden letters in een vierkantje middenop. De bladzijden zijn gelig en dun en staan simpelweg vol met Griekse tekst. Ik houd van dat boek.
Het leuke aan tweedehands dingen is dat ze vaak sporen vertonen van hun vorige leven. Zo staat voorin dit boek: 'Geschenk van G4 bij mijn afscheid van het Heymanslyceum', met daaronder een rijtje namen (voorletter en achternaam). Ehm, ja, stel je even voor: Homeros als cadeau voor een vijftien- of zestienjarige jongen. Het is dan ook gedateerd in 1960. Verder staat er ook nog 'potloodaant. H' en twee doorgekraste prijzen. Achterin zit ook nog een mysterieus kaartje met 'maandag 1 mei zijn onze kantoren de gehele dag gesloten', waarop regels Grieks met deels Nederlandse en deels Engelse vertaling zijn gekrabbeld en Engelse spreuken. Aan het handschrift te zien, is ook dit kaartje van deze eerste eigenaar van het boek.
Deze anonieme gymnasiast heeft bovendien aantekeningen in de tekst gemaakt (dat zijn dus de potloodaant.). Gezien de opmerking van de boekwinkel heeft mij dat geld gescheeld, maar ik heb er af en toe dankbaar gebruik van gemaakt tijdens mijn studie. Het zijn prima aantekeningen. Inmiddels zijn ze bij sommige passages gemengd met mijn eigen collegeaantekeningen.
Eén keer heeft mijn voorganger me ontzettend aan het lachen gemaakt tijdens een college. Hij heeft namelijk bij de passage waar Odysseus herkend wordt aan zijn litteken en vervolgens verteld wordt dat hij dit gekregen heeft door een aanval van een wild zwijn, een allerschattigst zwijntje getekend. Dus toen ik vorige week Homeros erbij pakte, was dat ook een van de eerste dingen die ik deed: even het zwijntje opzoeken! Ik denk dat als we bij dat stuk zijn, ik mijn boek maar een keertje meesleep naar school, om de meiden van 6 Grieks (want het zijn alleen meiden) kennis te laten maken met het woeste everzwijn dat Odysseus zijn litteken bezorgde:
Toen ik begon met voorbereiden voor de eerste lessen, pakte ik mijn exemplaar van de Griekse tekst uit mijn studietijd erbij. Bij klassieken staan er met enige regelmaat boeken op je boekenlijst die alleen nog tweedehands te krijgen zijn, en dit was er zo een. Het is een mooi, oud boek met een bruinrode kaft waar niet meer op staat dan 'Homerus. Ilias. Odyssee.', in kleine gouden letters in een vierkantje middenop. De bladzijden zijn gelig en dun en staan simpelweg vol met Griekse tekst. Ik houd van dat boek.
Het leuke aan tweedehands dingen is dat ze vaak sporen vertonen van hun vorige leven. Zo staat voorin dit boek: 'Geschenk van G4 bij mijn afscheid van het Heymanslyceum', met daaronder een rijtje namen (voorletter en achternaam). Ehm, ja, stel je even voor: Homeros als cadeau voor een vijftien- of zestienjarige jongen. Het is dan ook gedateerd in 1960. Verder staat er ook nog 'potloodaant. H' en twee doorgekraste prijzen. Achterin zit ook nog een mysterieus kaartje met 'maandag 1 mei zijn onze kantoren de gehele dag gesloten', waarop regels Grieks met deels Nederlandse en deels Engelse vertaling zijn gekrabbeld en Engelse spreuken. Aan het handschrift te zien, is ook dit kaartje van deze eerste eigenaar van het boek.
Deze anonieme gymnasiast heeft bovendien aantekeningen in de tekst gemaakt (dat zijn dus de potloodaant.). Gezien de opmerking van de boekwinkel heeft mij dat geld gescheeld, maar ik heb er af en toe dankbaar gebruik van gemaakt tijdens mijn studie. Het zijn prima aantekeningen. Inmiddels zijn ze bij sommige passages gemengd met mijn eigen collegeaantekeningen.
Eén keer heeft mijn voorganger me ontzettend aan het lachen gemaakt tijdens een college. Hij heeft namelijk bij de passage waar Odysseus herkend wordt aan zijn litteken en vervolgens verteld wordt dat hij dit gekregen heeft door een aanval van een wild zwijn, een allerschattigst zwijntje getekend. Dus toen ik vorige week Homeros erbij pakte, was dat ook een van de eerste dingen die ik deed: even het zwijntje opzoeken! Ik denk dat als we bij dat stuk zijn, ik mijn boek maar een keertje meesleep naar school, om de meiden van 6 Grieks (want het zijn alleen meiden) kennis te laten maken met het woeste everzwijn dat Odysseus zijn litteken bezorgde:
zaterdag 27 augustus 2011
Haakpatroon driedimensionaal bloemetje van dun garen
Ik had een probleem met bloemetjes haken van dun garen, bijv. Catania (voor haaknaald 3). Bloemetjes met blaadjes (bijv. een cirkeltje met blaadjes van drie lossen, twee stokjes, drie lossen) worden, doordat het garen vrij compact en zwaar is, erg plat en in verhouding groot van diameter. Dat is niet mooi als je ze op een muts of als broche wilt gebruiken. Met dik, licht, 'wollig' garen werkt het wel, zoals bijvoorbeeld deze eigen versie van de GTST-oorbel:
Maar mutsen die niet voor de winterkou zijn, maak ik van garen dat te zwaar is om een mooi, vol, driedimensionaal bloemetje mee te maken. Op de laatste muts die ik maakte, werd het daarom een roosje (sliertje lossen met afwisselend twee en drie dubbele stokjes in iedere steek en dan oprollen). Ook leuk, maar ik miste de blaadjes. Bovendien ik heb tientallen kleuren Catania liggen, omdat ik daar mijn (POPPETJE)s mee maak, dus het zou leuk zijn als ik daar ook mooie, volle bloemetjes mee zou kunnen maken.
Dus besloot ik wat te experimenteren. Het idee was het principe van blaadjes te combineren met het model van de roos. Ik haakte dus een sliert en maakte daarin blaadjes zoals ik hierboven beschreef. Het idee was goed, maar toen liep ik tegen een ander probleem aan: dit soort blaadjes wordt met dun garen een beetje vierkant en dat vond ik ook niet mooi. Gelukkig maakte ik ergens een haakfout en vergat de tweede serie van drie lossen. Dit mislukte blaadje was driehoekig en beviel me een stuk beter. Ik trok dus alles uit en begon opnieuw met driehoekige blaadjes. En het resultaat is inderdaad wat ik wilde hebben: een klein driedimensionaal bloemetje!
De keuze voor de kleuren is niet toevallig: het garen dat je ernaast ziet liggen, moet over een tijdje een kindermutsje worden, dus de decoratie is alvast klaar!
Beschrijving:
* Haak een sliert van 35 lossen.
* Haak in de 4e steek vanaf de naald een stokje.
* Haak in de volgende steek een stokje en een vaste.
* Haak nu steeds in de 1e steek een vaste, drie lossen en een stokje; in de tweede steek een stokje en een vaste. Herhaal tot je de hele sliert gehad hebt.
* Hecht af en knip het uiteinde wat ruim af. Rol de sliert op. Zorg hierbij dat de blaadjes een beetje verspringen. Naai met het uiteinde een paar steken door midden, zodat de sliert netjes opgerold blijft.
*Eventueel kun je een kraaltje in het midden naaien.
Deze beschrijving krijg je zoals altijd gratis en voor niks van Tussen HAAKjes, maar als je het patroon of foto's van het resultaat post, stel ik een bronvermelding op prijs. Ik ben ook altijd benieuwd naar creaties!
P.S.: voor wie nieuwsgierig is wat er in het pakketje van de give away zat: Petra heeft er uitgebreid over geblogd: http://hallopeetje.blogspot.com/2011/08/tweet-tweet.html
Maar mutsen die niet voor de winterkou zijn, maak ik van garen dat te zwaar is om een mooi, vol, driedimensionaal bloemetje mee te maken. Op de laatste muts die ik maakte, werd het daarom een roosje (sliertje lossen met afwisselend twee en drie dubbele stokjes in iedere steek en dan oprollen). Ook leuk, maar ik miste de blaadjes. Bovendien ik heb tientallen kleuren Catania liggen, omdat ik daar mijn (POPPETJE)s mee maak, dus het zou leuk zijn als ik daar ook mooie, volle bloemetjes mee zou kunnen maken.
Dus besloot ik wat te experimenteren. Het idee was het principe van blaadjes te combineren met het model van de roos. Ik haakte dus een sliert en maakte daarin blaadjes zoals ik hierboven beschreef. Het idee was goed, maar toen liep ik tegen een ander probleem aan: dit soort blaadjes wordt met dun garen een beetje vierkant en dat vond ik ook niet mooi. Gelukkig maakte ik ergens een haakfout en vergat de tweede serie van drie lossen. Dit mislukte blaadje was driehoekig en beviel me een stuk beter. Ik trok dus alles uit en begon opnieuw met driehoekige blaadjes. En het resultaat is inderdaad wat ik wilde hebben: een klein driedimensionaal bloemetje!
De keuze voor de kleuren is niet toevallig: het garen dat je ernaast ziet liggen, moet over een tijdje een kindermutsje worden, dus de decoratie is alvast klaar!
Beschrijving:
* Haak een sliert van 35 lossen.
* Haak in de 4e steek vanaf de naald een stokje.
* Haak in de volgende steek een stokje en een vaste.
* Haak nu steeds in de 1e steek een vaste, drie lossen en een stokje; in de tweede steek een stokje en een vaste. Herhaal tot je de hele sliert gehad hebt.
* Hecht af en knip het uiteinde wat ruim af. Rol de sliert op. Zorg hierbij dat de blaadjes een beetje verspringen. Naai met het uiteinde een paar steken door midden, zodat de sliert netjes opgerold blijft.
*Eventueel kun je een kraaltje in het midden naaien.
Deze beschrijving krijg je zoals altijd gratis en voor niks van Tussen HAAKjes, maar als je het patroon of foto's van het resultaat post, stel ik een bronvermelding op prijs. Ik ben ook altijd benieuwd naar creaties!
P.S.: voor wie nieuwsgierig is wat er in het pakketje van de give away zat: Petra heeft er uitgebreid over geblogd: http://hallopeetje.blogspot.com/2011/08/tweet-tweet.html
woensdag 24 augustus 2011
Vrienden van onderweg
Het nieuwe schooljaar is al weer drie dagen oud. En dat betekent dat ik ook weer op de fiets naar school ga. Vier keer per week, als het niet erg slecht weer is, 16 km over een prachtige route. Het schijnt heel stoer te zijn of heel gestoord, maar ik vind het leuk. Ik moet wel zeggen dat ik kan merken dat ik 7 weken nauwelijks gefietst heb: de eerste keer (op de laatste vrijdag van de vakantie om te gaan klimmen) leverde me aardig zadelpijn op en mijn knieën voelen 's avonds een beetje stijf aan. Maar het is nog steeds niet vermoeiend en heel ontspannend.
Nu ik weer fiets zie ik ook alle bekenden van onderweg weer. Want als je altijd rond dezelfde tijd hetzelfde stuk fietst, krijg je die. Het begint op de pont, met de pontmeneren ('zo, ben je weer in het land?' 'mag je ook weer beginnen?') en andere fietsers die de oversteek maken. Vervolgens ontmoet ik een clubje tieners op weg naar school. Eentje heeft er blijkbaar examen gedaan, en ik zie er ook een paar die ik nog niet kende. Dan is er nog de bouwvakker met de broodtrommel en het rode haar, de herdershond die blaft tegen auto's maar niet tegen fietsen, het kleine meisje van het huis met de trampoline dat altijd hoi roept, het meisje met de krullen en de zonnebril, de rijdende bakker, de man met de twee zwarte hondjes, het jongetje met krullen en zijn herdershond en de meneer op de fiets met de pet die altijd goedemorgen en fijn weekend zegt (en soms zegt hij er stiekem schoonheid bij, dat is een beetje jammer). Ook het oude mannetje met het hondje en de schapen zei me vandaag weer vriendelijk gedag en de jack russel die ik ervan verdenk een beetje getikt te zijn liep ook op straat. Gelukkig heb ik de enge zwarte hond die mij twee keer achterna is gekomen nog niet gezien.
Een bekende heb ik nog gemist, en dat is de hond die altijd een sprintje trekt naar het laatste hek waar hij kan komen als ik langs fiets. Hij moet daarvoor een enorme omweg achter de schuur langs maken, maar hij wint het altijd. En blaft me dan vrolijk na. Hij maakt me ook vaak aan het schrikken door uit het niets te blaffen als ik langskom (dan is het hek dicht en kan hij niet meerennen), maar ondanks dat is hij toch wel mijn favoriete vriend van onderweg.
Nu ik weer fiets zie ik ook alle bekenden van onderweg weer. Want als je altijd rond dezelfde tijd hetzelfde stuk fietst, krijg je die. Het begint op de pont, met de pontmeneren ('zo, ben je weer in het land?' 'mag je ook weer beginnen?') en andere fietsers die de oversteek maken. Vervolgens ontmoet ik een clubje tieners op weg naar school. Eentje heeft er blijkbaar examen gedaan, en ik zie er ook een paar die ik nog niet kende. Dan is er nog de bouwvakker met de broodtrommel en het rode haar, de herdershond die blaft tegen auto's maar niet tegen fietsen, het kleine meisje van het huis met de trampoline dat altijd hoi roept, het meisje met de krullen en de zonnebril, de rijdende bakker, de man met de twee zwarte hondjes, het jongetje met krullen en zijn herdershond en de meneer op de fiets met de pet die altijd goedemorgen en fijn weekend zegt (en soms zegt hij er stiekem schoonheid bij, dat is een beetje jammer). Ook het oude mannetje met het hondje en de schapen zei me vandaag weer vriendelijk gedag en de jack russel die ik ervan verdenk een beetje getikt te zijn liep ook op straat. Gelukkig heb ik de enge zwarte hond die mij twee keer achterna is gekomen nog niet gezien.
Een bekende heb ik nog gemist, en dat is de hond die altijd een sprintje trekt naar het laatste hek waar hij kan komen als ik langs fiets. Hij moet daarvoor een enorme omweg achter de schuur langs maken, maar hij wint het altijd. En blaft me dan vrolijk na. Hij maakt me ook vaak aan het schrikken door uit het niets te blaffen als ik langskom (dan is het hek dicht en kan hij niet meerennen), maar ondanks dat is hij toch wel mijn favoriete vriend van onderweg.
zondag 21 augustus 2011
Uitslag give away
Met zoveel nieuwe volgers had ik gedacht het niet meer met een dobbelsteen af te kunnen, maar de teller van deelnemers aan de give away bleeft steken op 5. Niet erg hoor, het scheelde mij weer zoeken naar een nieuwe eerlijke methode om de winnaar te bepalen, en of er nu 5 of 28 meedoen, het is toch leuk om iemand te kunnen verrassen!
Alea iacta est, en de winnaar is......... Petra! Gefeliciteerd! Stuur je me een mailtje (zie profiel) met je adres? Dan komt het pakketje snel naar je toe.
Zo, en nu ga ik slapen, morgen begint het nieuwe schooljaar weer en gaat de wekker heeeeel vroeg!
Alea iacta est, en de winnaar is......... Petra! Gefeliciteerd! Stuur je me een mailtje (zie profiel) met je adres? Dan komt het pakketje snel naar je toe.
Zo, en nu ga ik slapen, morgen begint het nieuwe schooljaar weer en gaat de wekker heeeeel vroeg!
Retro camera
Toen ik bij Dutch Apple de blogtitel 'Hipstamatic sunday' zag, herinnerde ik me ineens weer dat ik ergens ooit had gelezen over een app voor je mobiel waarmee je retro foto's kan maken. Een zoektochtje op de adroid market leverde 'Retro camera' op, een app met 6 verschillende virtuele ouderwetse camera's. Gelijk even uitgeprobeerd natuurlijk, en wat is er nu beter om retro plaatjes van te schieten dan een retro hert voor een retro behangetje? Leuk speelgoed toch wel, zo'n fancy telefoon!
PS: je kunt je nog opgeven voor de give away! Vanavond trek ik de winnaar, en wie zich op dat moment heeft opgegeven, doet mee. Wees er dus snel bij en laat hier een berichtje achter!
PS: je kunt je nog opgeven voor de give away! Vanavond trek ik de winnaar, en wie zich op dat moment heeft opgegeven, doet mee. Wees er dus snel bij en laat hier een berichtje achter!
woensdag 17 augustus 2011
In de hangmat
Vorige week was ik op kamp met de scouting. Lees: kleine tentjes, slapen op een matje van een cm (old skool, geen inflatable voor mij!), koken op een benzinebrander of op het kampvuur en 's avonds naar de wc met je zaklampje. Ik houd ervan, want tentjes zijn gezellig en als je kampeert ben je altijd buiten en actief, maar voor sommige mensen is het ongetwijfeld een soort nachtmerrie die ik nu beschrijf. En dan valt het nog mee, want we kamperen altijd op terreinen met wc en douche. Dat was toen ik zelf tiener was wel eens anders.
Maar goed, ook in zulke 'barre' omstandigheden, kun je het natuurlijk altijd een tandje erger maken. Dat heet een hangmat. Overdag een luxe-artikel om in te chillaxen, maar als je erin gaat slapen, wordt het een ander verhaal. Om te beginnen is een hangmat koud om in te slapen, niet alleen omdat je geen dak boven je hoofd hebt, maar ook omdat je slaapzak aan de kant waar je op ligt, wordt platgedrukt door het doek. Dat betekent dus: veel aan. In je kleine tentje worstel je je dus in een pyjamabroek én een sportbroek, een nachthemd én een shirt met lange mouwen én een fleecetrui met capuchon en je trekt dikke sokken aan. Vervolgens verzamel je slaapzak, lakenzak, kussentje en fleecedeken, zaklamp, telefoon (voor de wekker) en knuffelbeest. Met dat alles in je armen en je capuchon op trek je je schoenen aan en loop je naar de hangmat. Heb je de moed al opgegeven? Dat was nog niks...
Vervolgens komt stap twee: met dit alles in de hangmat kruipen. Die van mij vouw je op in een zakje dat eraan zit, dus daar gaan zaklamp, telefoon en knuffelbeest in. Vervolgens spreid je de fleecedeken uit in de hangmat en legt de slaapzak met lakenzak erin en kussentje klaar om te gaan slapen. Je gaat in de hangmat zitten, schopt je schoenen uit en kruipt in de slaapzak. Dat klinkt makkelijk... maar zo'n hangmat wiebelt en als je je kont te ver om hoog duwt, sla je om. Verder is een hangmat glad en glijdt de slaapzak dus alle kanten op. Als je in de slaapzak ligt, komt de grootste uitdaging: die fleecedeken is inmiddels een propje geworden en moet weer uitgespreid worden onder jou, om nog enige isolatie te vormen aan de onderkant. Nogmaals: als je je kont te ver omhoog duwt, sla je om. O ja, en je zit nu in een slaapzak he...
Als je dit alles voor elkaar hebt en je ligt lekker in je hangmat, en na al dat geworstel ben je ook goed warm, dan voel je langzaam de kou optrekken overal waar je de hangmat raakt. Als dat niet gebeurt, kun je rustig gaan slapen, om 5 uur 's ochtends gebeurt het sowieso. Daarnaast heb je het risico van uit de boom springende kevers en aanverwante griezels, voorbijgangers die iemand in een hangmat hilarisch vinden of onverwachte regen midden in de nacht waardoor je alsnog naar de tent moet rennen (en ja, dat gebeurt allemaal echt, ik spreek uit ervaring).
Waarom je jezelf dit alles dan in godesnaam zou aandoen? Omdat je in een hangmat echt heel lekker ligt en dus ook heel lekker slaapt (als de kou je er niet van weerhoudt). En omdat slapen in de buitenlucht ook heel fijn is. Omdat je in slaap valt onder de sterren en wakker wordt met vogeltjes die zingen en de zon die schijnt. En omdat je ook zomaar wakker kunt worden en een hert zien staan in de keukentent. Want dat gebeurt dus ook echt.
(Tussen HAAKjes: vergeet je niet aan te melden voor de give away!)
Maar goed, ook in zulke 'barre' omstandigheden, kun je het natuurlijk altijd een tandje erger maken. Dat heet een hangmat. Overdag een luxe-artikel om in te chillaxen, maar als je erin gaat slapen, wordt het een ander verhaal. Om te beginnen is een hangmat koud om in te slapen, niet alleen omdat je geen dak boven je hoofd hebt, maar ook omdat je slaapzak aan de kant waar je op ligt, wordt platgedrukt door het doek. Dat betekent dus: veel aan. In je kleine tentje worstel je je dus in een pyjamabroek én een sportbroek, een nachthemd én een shirt met lange mouwen én een fleecetrui met capuchon en je trekt dikke sokken aan. Vervolgens verzamel je slaapzak, lakenzak, kussentje en fleecedeken, zaklamp, telefoon (voor de wekker) en knuffelbeest. Met dat alles in je armen en je capuchon op trek je je schoenen aan en loop je naar de hangmat. Heb je de moed al opgegeven? Dat was nog niks...
Vervolgens komt stap twee: met dit alles in de hangmat kruipen. Die van mij vouw je op in een zakje dat eraan zit, dus daar gaan zaklamp, telefoon en knuffelbeest in. Vervolgens spreid je de fleecedeken uit in de hangmat en legt de slaapzak met lakenzak erin en kussentje klaar om te gaan slapen. Je gaat in de hangmat zitten, schopt je schoenen uit en kruipt in de slaapzak. Dat klinkt makkelijk... maar zo'n hangmat wiebelt en als je je kont te ver om hoog duwt, sla je om. Verder is een hangmat glad en glijdt de slaapzak dus alle kanten op. Als je in de slaapzak ligt, komt de grootste uitdaging: die fleecedeken is inmiddels een propje geworden en moet weer uitgespreid worden onder jou, om nog enige isolatie te vormen aan de onderkant. Nogmaals: als je je kont te ver omhoog duwt, sla je om. O ja, en je zit nu in een slaapzak he...
Als je dit alles voor elkaar hebt en je ligt lekker in je hangmat, en na al dat geworstel ben je ook goed warm, dan voel je langzaam de kou optrekken overal waar je de hangmat raakt. Als dat niet gebeurt, kun je rustig gaan slapen, om 5 uur 's ochtends gebeurt het sowieso. Daarnaast heb je het risico van uit de boom springende kevers en aanverwante griezels, voorbijgangers die iemand in een hangmat hilarisch vinden of onverwachte regen midden in de nacht waardoor je alsnog naar de tent moet rennen (en ja, dat gebeurt allemaal echt, ik spreek uit ervaring).
Waarom je jezelf dit alles dan in godesnaam zou aandoen? Omdat je in een hangmat echt heel lekker ligt en dus ook heel lekker slaapt (als de kou je er niet van weerhoudt). En omdat slapen in de buitenlucht ook heel fijn is. Omdat je in slaap valt onder de sterren en wakker wordt met vogeltjes die zingen en de zon die schijnt. En omdat je ook zomaar wakker kunt worden en een hert zien staan in de keukentent. Want dat gebeurt dus ook echt.
(Tussen HAAKjes: vergeet je niet aan te melden voor de give away!)
zondag 14 augustus 2011
Give away!
Afgelopen week was ik op zomerkamp met de scouting in de buurt van Koblenz. Donderdag vertrok ik eerder naar huis, om vrijdag bij de bruiloft van mijn moeder te zijn en zaterdag bij de afterparty/verjaardag van mijn (kersverse) stiefvader. Dit alles was helemaal super, maar wel tamelijk slopend. Dus vandaag hang ik op de bank, met de laptop en straks ongetwijfeld ook nog met een boekje of een haakwerkje, voordat ik morgen weer ga starten met voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar.
Bij dat hangen op de bank hoort ook altijd blogger, en JEEJ! ik blijk inmiddels de 25 volgers te zijn gepasseerd! Bij 25 volgers wilde ik een give away doen, dus dat doe ik nu maar snel! Wat ik weggeef? Tja, dat houd ik altijd graag een beetje geheim, maar ik wil wel een tipje van de sluier oplichten. Het is een pakketje in het thema vogeltjes, bestaande uit het sjaaltje dat ik ooit poogde te ruilen en nog wat niet zelfgemaakte hebbedingetjes met vogeltjes.
Hoe doe je mee? Simpel, je bent of wordt volger van mijn blog en laat hieronder een berichtje achter. Ik trek uit alle deelnemers de winnaar (en ik hoop dat dat dit keer niet meer met een dobbelsteen lukt!) en laat volgende week zondag weten wie er heeft gewonnen.
Bij dat hangen op de bank hoort ook altijd blogger, en JEEJ! ik blijk inmiddels de 25 volgers te zijn gepasseerd! Bij 25 volgers wilde ik een give away doen, dus dat doe ik nu maar snel! Wat ik weggeef? Tja, dat houd ik altijd graag een beetje geheim, maar ik wil wel een tipje van de sluier oplichten. Het is een pakketje in het thema vogeltjes, bestaande uit het sjaaltje dat ik ooit poogde te ruilen en nog wat niet zelfgemaakte hebbedingetjes met vogeltjes.
Hoe doe je mee? Simpel, je bent of wordt volger van mijn blog en laat hieronder een berichtje achter. Ik trek uit alle deelnemers de winnaar (en ik hoop dat dat dit keer niet meer met een dobbelsteen lukt!) en laat volgende week zondag weten wie er heeft gewonnen.
woensdag 3 augustus 2011
Gehaakt telefoonhoesje (inclusief beschrijving)
(Voor wie alleen het haakpatroon voor het telefoonhoesje wil en niet alle verhalen over telefoons, effe scrollen!)
Ik heb sinds kort een nieuwe telefoon! Een hele hippe HTC ChaCha (sorry, niet bedoeld als sluikreclame). Ik denk dat mijn leerlingen gaan omvallen als ze dat te weten komen. Zo hip ben ik niet, althans niet in multimediaal opzicht, daar weten zij alles van ('doe die telefoon weg' 'het is een Ipod!'). De vorige keer dat mijn telefoon bij de tijd was, was toen ik in '99 een blauwe Hi Pocketline Gripz van mijn vader kreeg. Die ik angstvallig thuis verborgen hield overigens, want een mobiel hebben was toen nog ontzettend not done! Pas een jaar later ofzo had ik een paar vrienden die er ook een hadden en nam ik het ding wel eens mee. Nog jaren heb ik mobiele nummers in mijn lijst afgekort met 'deb' voor debieltje, want het was toch eigenlijk iets om je een beetje voor te schamen...
Ik heb sinds kort een nieuwe telefoon! Een hele hippe HTC ChaCha (sorry, niet bedoeld als sluikreclame). Ik denk dat mijn leerlingen gaan omvallen als ze dat te weten komen. Zo hip ben ik niet, althans niet in multimediaal opzicht, daar weten zij alles van ('doe die telefoon weg' 'het is een Ipod!'). De vorige keer dat mijn telefoon bij de tijd was, was toen ik in '99 een blauwe Hi Pocketline Gripz van mijn vader kreeg. Die ik angstvallig thuis verborgen hield overigens, want een mobiel hebben was toen nog ontzettend not done! Pas een jaar later ofzo had ik een paar vrienden die er ook een hadden en nam ik het ding wel eens mee. Nog jaren heb ik mobiele nummers in mijn lijst afgekort met 'deb' voor debieltje, want het was toch eigenlijk iets om je een beetje voor te schamen...
Ik geloof ook dat dat de enige andere telefoon ooit is geweest waar ik een hoesje om had. Eerst zo'n degelijk leren ding met plastic voorkant en clip voor aan riem dat ik erbij had gehad, maar later een lief (bijkleurend!) blauw 'tasje' met Hello Kitty. Ik heb het nut van telefoonhoesjes verder nooit zo begrepen, dat is alleen lastig als je moet opnemen (behalve dan dus die met zo'n plastic voorkant, maar ik geloof dat die later niet echt meer bestonden). Maar nu heb ik een sjieke telefoon met touchscreen en een abonnement en moet ik dus zorgen dat hij twee jaar heel blijft. Een hoesje dus. Bovendien haak ik tegenwoordig, dus ik verheugde me bijna net zo op dat hoesje als op de telefoon zelf. En ik vind hem goed gelukt. Tadaa:
De kleurcombinatie werd mij door het toeval aangereikt: deze vier kleuren (oranje, donkerroze, lichtroze en lichtgeel) lagen toevallig naast elkaar in de wolmand en ik vond ze zo mooi samen! Het lusje en het knoopje zijn alleen voor de sier. Het sluitinkje werkt wel, maar is natuurlijk kats onpraktisch als je snel wilt opnemen en heeft verder ook geen functie: het hoesje is op maat gemaakt, dus die telefoon valt er echt niet uit! Ik was gewoon zo verliefd op het knoopje dat ik het erop moest zetten en een knoopje zonder functie gaat er bij mij niet in (ook al is die functie verder niet zo functioneel, het gaat om het principe).
Voor wie ook zo'n hoesje wil maken (hehe, ze gaat een patroon geven!):
Ik heb gehaakt met een dubbele draad Catania katoen. Deze katoen haak ik normaal met haaknaald 3, ik heb nu de dubbele draad met haaknaald 4 gehaakt. Dit wordt lekker dik en dicht, maar wel elastisch.
Begin met een ketting lossen die bijna net zo lang is als je telefoon breed (zeg maar de onderkant min de afgeronde hoekjes). Haak vervolgens een ronde vasten om deze sliert heen, beginnend bij de tweede steek vanaf je naald. Haak in de laatste steek 3 vasten om het keerpunt te maken en haak dan verder aan de andere kant van de sliert. Maak ook op de andere kopse kant 3 steken in 1 steek.
Doe deze zelfde exercitie vervolgens nog een keer (dus rond met 3 steken op de kopse kanten). Als het goed is, is nu je hoesje in wording ongeveer even lang als de breedte van je telefoon met ruimte genoeg in de diepte om hem er ook daadwerkelijk in te stoppen. Te klein? Begin opnieuw met een langere sliert. Te groot? Kortere sliert of maar 1x rond met de extra steken aan de uiteinden. Als je twijfelt, haak dan een paar ronden verder, zodat je kunt passen.
Haak vervolgens rond tot het hoesje net zo hoog is als je telefoon en werk af. Je kunt zoveel in kleur variëren als je wilt. Ik heb steeds twee verschillende kleuren draad gebruikt en er vervolgens eentje gewisseld om een soort kleurverloop te creëren, maar effen zwart is net zo goed mogelijk natuurlijk.
Als je wilt, kun je het hoesje natuurlijk verder pimpen, met een sluiting van een knoopje en een lusje zoals ik, of met een leuk bloemetje, applicatietje, hangertje, schouder/nekbandje, flapje als sluiting, borduurseltje, geschulpt sierrandje, extra vakje voor accessoires... Dat mag je lekker zelf bedenken. Ik ben zielsgelukkig met mijn roze knoopje.
(Zoals altijd: vragen zijn welkom, posten van patroon of resultaten met bronvermelding, ik zie graag foto's!)
dinsdag 2 augustus 2011
Patroon voor een korte jumpsuit
Al een tijdje wilde ik graag een retro jumpsuitje voor mezelf maken. Van oranje badstof. Ik dacht alleen dat ik nooit oranje badstof zou vinden, maar dat bleek te pessimistisch. Ik vond allerlei stof die ik wilde niet, maar wel oranje badstof. Dat verkochten ze voor de voetbal, zei de marktman (terwijl ik het ergens dit voorjaar kocht). Ik verzekerde hem dat ik het niet voor de voetbal wilde, maar was er blij mee.
Deze week kwam ik er eindelijk aan toe aan mijn jumpsuit te beginnen. Een zoektochtje online leverde geen patroon op, maar ik vond hier wel een beschrijving om een patroon te tekenen voor een korte broek met elastiek. En aangezien de onderkant van een jumpsuit natuurlijk gewoon een korte broek is en dat me het moeilijkste deel leek (het bovenstukje wilde ik simpel en recht houden), ging ik ermee aan de slag. Het omrekenen van inches naar cm was een beetje irritant, maar verder was het goed te volgen. Vervolgens paste ik het patroon aan om een jumpsuit te worden. En omdat ik al dat werk er toch al heb ingestoken, deel ik mijn patroon graag met jullie!
Een korte jumpsuit maken
1. Meet jezelf op: a) de omtrek van je taille (op het punt waar je het elastiek in de jumpsuit wil hebben), b) de afstand van die taille naar je kruis en c) de afstand van je taille tot de onderkant van de broekspijp. Meet de taille ruim, want de jumpsuit moet niet zo strak zitten: daar is het elastiek voor! Bovendien moet hij over je heupen kunnen, dus als je stofje niet rekt, moet de taille minstens zo breed als je heupen (en het bovenstukje ook!), als het rekt, kan hij wel een paar cm smaller.
2. Teken een rechthoek met als breedte a)/4 en als hoogte b)
3. Trek de linker zijkant van de rechthoek door naar beneden tot de lengte van c).
4. Trek de onderkant van de rechthoek naar rechts door met 5 cm.
5. Meet vanaf deze hoek 10 cm af op de zijkant van de oorspronkelijke rechthoek en teken een boogje voor het kruis vanaf dat punt naar het uiteinde van de doorgetrokken lijn.
Je hebt nu het voorpand van het broekje getekend:
Het achterpand baseer je op het voorpand.
6. Meet vanaf de rechterbovenhoek van het voorpand 1,5 cm naar boven en 2 cm naar links. Trek een rechte lijn vanaf dit punt naar de linkerbovenhoek van het patroon om de nieuwe taillelijn te tekenen.
7. Meet vanaf het onderste uiteinde van het boogje voor het kruis 3 cm naar rechts en 0,5 cm naar beneden. Trek het boogje door tot dit punt.
8. Trek vervolgens een rechte lijn van het nieuwe uiteinde van het boogje naar de rechter onderhoek van het patroon om de nieuwe binnenkant beenlengte te tekenen.
Je hebt nu het achterpatroon getekend:
9. Meet nu je bovenlichaam op: d) de lengte van de bovenkant van een strapless topje tot je taille (weer op hetzelfde punt als je hem voor het broekje hebt gemeten: makkelijk is een broek aan te trekken met de juiste taille voor het meten), gemeten langs je flank, e) de afstand van van zijnaad tot zijnaad voor ter hoogte van het breedste punt van je borst (dezelfde hoogte als waar je d) hebt laten eindigen), f) je hele omvang op hetzelfde punt min e) (oftewel: de afstand van zijnaad tot zijnaad achter, maar dat meet zo lastig bij jezelf), g) de afstand van het breedste punt van je borst tot de bovenkant van een strapless topje in het midden (dus het punt waar je decolleté begint).
10. Teken een rechthoek met als onderkant a)/2, als zijkanten d)+5 en als bovenkant e). De 5cm zijn voor een tunnel om het elastiek in te maken en om het bovenstuk een beetje te laten blousen.
11. Meet vanaf het midden van de bovenkant g) omhoog. Teken een mooie regelmatige boog van de hoeken van de rechthoek door dit punt: dit is de bovenlijn van de voorkant van de top.
Je hebt nu het voorpand van de top getekend:
12. Teken nog een rechthoek met als onderkant a)/2, als zijkanten d)+5 en als bovenkant f).
Je hebt nu het achterpand van de top getekend:
13. Knip nu de panden van het broekje 2x (let op dat je een linker- en een rechterpand knipt) en de panden van de top 1x. Knip er aan alle kanten 1,5 cm aan voor de naden. Knip aan de bovenkant van de panden van de top bovendien nog 3cm extra voor het elastiek.
14. Zet nu de boel in elkaar. Naai eerst de twee voorpanden en de twee achterpanden van het broekje aan elkaar (let op: je naait alleen het rechte stuk dicht, de boogjes horen bij de pijpen!). Naai vervolgens de voorpanden van broekje en top en de achterpanden aan elkaar, waarbij je het broekje op ongeveer 4cm van de onderkant van het topje stikt. Naai vervolgens de zijnaden. Naai hierbij het broekje en het topje apart en zorg dat de flap van 4cm los blijft. Naai de binnenkant van de broekspijpen dicht. Werk de onderkant van de broekspijpen af met een zoompje, gebruik de 4cm stof onderaan de top om een tunnel te maken met het taille-elastiek erin en werk de bovenkant van de top af met een tunnel met elastiek (let op: deze loopt rond, dus werk met inknippen om de tunnel netjes te laten lopen).
Je hebt nu een strapless jumpsuit waar je eventueel nog schouderbandjes of een halter aan kunt zetten. Ik had heel ingenieus bedacht dat als je schouderbandjes maakt die achter met drukknoopjes vast zitten, je ze ook als halter kunt knopen of aan de binnenkant kunt laten hangen voor strapless, maar toen ik de bandjes achter eindelijk op de juiste plek had gespeld, was ik het zo zat, dat ik ze gewoon heb vastgenaaid.
Mocht je aan de slag gaan met mijn beschrijving en er is iets niet duidelijk, laat je vraag dan gerust hieronder achter. Als je het patroon of je maaksel post, zet er dan een bronvermelding bij, en ik zie natuurlijk graag wat het geworden is!
Deze week kwam ik er eindelijk aan toe aan mijn jumpsuit te beginnen. Een zoektochtje online leverde geen patroon op, maar ik vond hier wel een beschrijving om een patroon te tekenen voor een korte broek met elastiek. En aangezien de onderkant van een jumpsuit natuurlijk gewoon een korte broek is en dat me het moeilijkste deel leek (het bovenstukje wilde ik simpel en recht houden), ging ik ermee aan de slag. Het omrekenen van inches naar cm was een beetje irritant, maar verder was het goed te volgen. Vervolgens paste ik het patroon aan om een jumpsuit te worden. En omdat ik al dat werk er toch al heb ingestoken, deel ik mijn patroon graag met jullie!
Een korte jumpsuit maken
1. Meet jezelf op: a) de omtrek van je taille (op het punt waar je het elastiek in de jumpsuit wil hebben), b) de afstand van die taille naar je kruis en c) de afstand van je taille tot de onderkant van de broekspijp. Meet de taille ruim, want de jumpsuit moet niet zo strak zitten: daar is het elastiek voor! Bovendien moet hij over je heupen kunnen, dus als je stofje niet rekt, moet de taille minstens zo breed als je heupen (en het bovenstukje ook!), als het rekt, kan hij wel een paar cm smaller.
2. Teken een rechthoek met als breedte a)/4 en als hoogte b)
3. Trek de linker zijkant van de rechthoek door naar beneden tot de lengte van c).
4. Trek de onderkant van de rechthoek naar rechts door met 5 cm.
5. Meet vanaf deze hoek 10 cm af op de zijkant van de oorspronkelijke rechthoek en teken een boogje voor het kruis vanaf dat punt naar het uiteinde van de doorgetrokken lijn.
Je hebt nu het voorpand van het broekje getekend:
Het achterpand baseer je op het voorpand.
6. Meet vanaf de rechterbovenhoek van het voorpand 1,5 cm naar boven en 2 cm naar links. Trek een rechte lijn vanaf dit punt naar de linkerbovenhoek van het patroon om de nieuwe taillelijn te tekenen.
7. Meet vanaf het onderste uiteinde van het boogje voor het kruis 3 cm naar rechts en 0,5 cm naar beneden. Trek het boogje door tot dit punt.
8. Trek vervolgens een rechte lijn van het nieuwe uiteinde van het boogje naar de rechter onderhoek van het patroon om de nieuwe binnenkant beenlengte te tekenen.
Je hebt nu het achterpatroon getekend:
9. Meet nu je bovenlichaam op: d) de lengte van de bovenkant van een strapless topje tot je taille (weer op hetzelfde punt als je hem voor het broekje hebt gemeten: makkelijk is een broek aan te trekken met de juiste taille voor het meten), gemeten langs je flank, e) de afstand van van zijnaad tot zijnaad voor ter hoogte van het breedste punt van je borst (dezelfde hoogte als waar je d) hebt laten eindigen), f) je hele omvang op hetzelfde punt min e) (oftewel: de afstand van zijnaad tot zijnaad achter, maar dat meet zo lastig bij jezelf), g) de afstand van het breedste punt van je borst tot de bovenkant van een strapless topje in het midden (dus het punt waar je decolleté begint).
10. Teken een rechthoek met als onderkant a)/2, als zijkanten d)+5 en als bovenkant e). De 5cm zijn voor een tunnel om het elastiek in te maken en om het bovenstuk een beetje te laten blousen.
11. Meet vanaf het midden van de bovenkant g) omhoog. Teken een mooie regelmatige boog van de hoeken van de rechthoek door dit punt: dit is de bovenlijn van de voorkant van de top.
Je hebt nu het voorpand van de top getekend:
12. Teken nog een rechthoek met als onderkant a)/2, als zijkanten d)+5 en als bovenkant f).
Je hebt nu het achterpand van de top getekend:
13. Knip nu de panden van het broekje 2x (let op dat je een linker- en een rechterpand knipt) en de panden van de top 1x. Knip er aan alle kanten 1,5 cm aan voor de naden. Knip aan de bovenkant van de panden van de top bovendien nog 3cm extra voor het elastiek.
14. Zet nu de boel in elkaar. Naai eerst de twee voorpanden en de twee achterpanden van het broekje aan elkaar (let op: je naait alleen het rechte stuk dicht, de boogjes horen bij de pijpen!). Naai vervolgens de voorpanden van broekje en top en de achterpanden aan elkaar, waarbij je het broekje op ongeveer 4cm van de onderkant van het topje stikt. Naai vervolgens de zijnaden. Naai hierbij het broekje en het topje apart en zorg dat de flap van 4cm los blijft. Naai de binnenkant van de broekspijpen dicht. Werk de onderkant van de broekspijpen af met een zoompje, gebruik de 4cm stof onderaan de top om een tunnel te maken met het taille-elastiek erin en werk de bovenkant van de top af met een tunnel met elastiek (let op: deze loopt rond, dus werk met inknippen om de tunnel netjes te laten lopen).
Je hebt nu een strapless jumpsuit waar je eventueel nog schouderbandjes of een halter aan kunt zetten. Ik had heel ingenieus bedacht dat als je schouderbandjes maakt die achter met drukknoopjes vast zitten, je ze ook als halter kunt knopen of aan de binnenkant kunt laten hangen voor strapless, maar toen ik de bandjes achter eindelijk op de juiste plek had gespeld, was ik het zo zat, dat ik ze gewoon heb vastgenaaid.
Mocht je aan de slag gaan met mijn beschrijving en er is iets niet duidelijk, laat je vraag dan gerust hieronder achter. Als je het patroon of je maaksel post, zet er dan een bronvermelding bij, en ik zie natuurlijk graag wat het geworden is!
maandag 1 augustus 2011
De cowboy en het meisje
Amerikaanse inspiratie nr. 5.
Hier schreef ik al hoe mijn nieuwe kettinkje prachtig bij mijn bloesje bleek te passen.
Dat bloesje heeft een verhaal. Ik trok het in de winkel uit het rek omdat ik verliefd was op het kleurige ruitje, maar keurde het af op de roesels. Ik houd niet van roesels aan bloesjes. Thuis zag ik het echter in een foldertje dat ik bij de winkel had meegekregen. Op die foto was het een beetje cowboy gestyled en vond ik het toch wel leuk. Dus ik ging terug, kocht het bloesje alsnog en stylde het zelf ook een beetje cowboy: los haar, simpele spijkerbroek, laarzen.
Toen ik ontdekte dat het kettinkje erbij kleurde, had ik er al andere schoenen bij aan, omdat ik 's zomers weiger dichte schoenen te dragen tenzij het echt niet anders kan en ik had mijn haar in een staartje, omdat ik thuis aan het rommelen was en eigenlijk gewoon mijn haar nog niet gedaan had.
Toen ik voor de spiegel stond met mijn kettinkje, keek ik naar het witte haarbandje dat het meisje draagt en viel mijn oog op een wit haarbandje dat ik al tijden heb, maar nooit draag (het zat in een setje met twee andere kleuren die ik mooi vond). Voor de grap deed ik het haarbandje in en het bleek te staan. En ineens was mijn cowboy outfit een lieve meisjesoutfit geworden: de zomerschoentjes, het kettinkje en het nieuwe kapsel pasten wonderwel bij elkaar en het bloesje was ineens meer lief dan stoer. Een nieuwe look, gratis en voor niks bij een kettinkje :)
Hier schreef ik al hoe mijn nieuwe kettinkje prachtig bij mijn bloesje bleek te passen.
Dat bloesje heeft een verhaal. Ik trok het in de winkel uit het rek omdat ik verliefd was op het kleurige ruitje, maar keurde het af op de roesels. Ik houd niet van roesels aan bloesjes. Thuis zag ik het echter in een foldertje dat ik bij de winkel had meegekregen. Op die foto was het een beetje cowboy gestyled en vond ik het toch wel leuk. Dus ik ging terug, kocht het bloesje alsnog en stylde het zelf ook een beetje cowboy: los haar, simpele spijkerbroek, laarzen.
Toen ik ontdekte dat het kettinkje erbij kleurde, had ik er al andere schoenen bij aan, omdat ik 's zomers weiger dichte schoenen te dragen tenzij het echt niet anders kan en ik had mijn haar in een staartje, omdat ik thuis aan het rommelen was en eigenlijk gewoon mijn haar nog niet gedaan had.
Toen ik voor de spiegel stond met mijn kettinkje, keek ik naar het witte haarbandje dat het meisje draagt en viel mijn oog op een wit haarbandje dat ik al tijden heb, maar nooit draag (het zat in een setje met twee andere kleuren die ik mooi vond). Voor de grap deed ik het haarbandje in en het bleek te staan. En ineens was mijn cowboy outfit een lieve meisjesoutfit geworden: de zomerschoentjes, het kettinkje en het nieuwe kapsel pasten wonderwel bij elkaar en het bloesje was ineens meer lief dan stoer. Een nieuwe look, gratis en voor niks bij een kettinkje :)
Abonneren op:
Posts (Atom)