vrijdag 29 januari 2016

Natural beauty

Ik doe graag groen. Voor het goede doel, uiteraard, maar zo langzamerhand ook omdat ik het leuk vind. De groenere broertjes van 'normale' producten zijn namelijk behalve beter voor het milieu vaak ook prettiger in gebruik en leuker om te zien. Dat maakt het extra geld dat het soms kost minder erg, en als het de goedkopere optie is (wat vaker gebeurt dan je denkt!), is het helemaal een feestje.

De afgelopen jaren maakte ik het eten dat ik mee naar school neem steeds gezonder, maar ook steeds groener. Ik begon met Liga's, regelmatig chocola uit de automaat en boterhammen in plastic zakjes (een broodtrommel paste niet in mijn tas) en verving die door fruit, yoghurt in een herbruikbaar, afsluitbaar bekertje (het automatenbekertje met deksel uit mijn studententijd dat ik nooit had weggegooid) en lunches met groente, verpakt in vrolijk gekleurde plastic bakjes in een isolerend lunchtasje dat op school de koelkast ingaat (waarmee het ruimtegebrek in mijn tas ook werd omzeild).




I like to be green. For the good cause, of course, but by now the fun of it has become a motive as well. The greener versions of 'normal' products often are not only better for the environment, but also better products and better looking, which kind of makes up for the sometimes higher costs. Sometimes they're cheaper as well (more often than you'd think!), which makes them even more wonderful, of course.

The last couple of years I made my school food not only more healthy, but also more green. I started out with single packed grain biscuits, chocolat from the vending machine quite regularly and sandwiches in plastic bags (as a lunch box didn't fit in my bag). I gradually changed to fruit, yoghurt in a reusable cup with lid and lunches with veggies packed in colourful plastic containers in a cute little insulated lunch bag that I put in the fridge at school (which solved the bag space problem). 


Het volgende project is het stap voor stap groener maken van mijn badkamerproducten. Ik stapte over van tampons en normale inlegkruisjes op een Meluna cup en wasbare inlegkruisjes, verving wattenschijfjes en make-upremover door wasbare schijfjes en kokosolie, en begon zelf scrub te maken van kokosolie gemengd met suiker, waarbij de wasbare producten en de bakjes voor olie en scrub voorzien zijn van schattige en kleurige printjes. Het is (uiteindelijk) goedkoper, het ziet er vrolijk uit en het zijn stuk voor stuk producten die me een stuk beter bevallen. Je ziet dat milieubewust zijn een enorme opoffering is!



The next project is making my beauty products greener step by step. I switched from tampons and normal panty liners to a Meluna cup and washable liners, started using coconut oil and washable pads in stead of makeup remover and normal cotton pads and making my own scrub from coconut oil and sugar. The washable products have cute and colourful prints and so do the plastic containers I use for the oil and scrub. It's cheaper (in the long run), it looks cuter and all of these are products I like a lot better. As you see, taking care of the environment is really a burden...


En nu ga ik weer iets nieuws proberen: shampoo bars van Chagrin Valley (te koop via de Nederlandse webwinkel Louland). Natuurlijke, milieuvriendelijke, biologische ingrediënten, minder verpakking en veel reviews van mensen die er mooier haar van kregen (ik las over volume! Stel je voor...). Ik ben heel benieuwd en zal mijn ervaringen delen.

And now I am about to try something new: shampoo bars by Chagrin Valley. Natural, environment friendly, biological ingredients, less packing material and lots of reviews of people who say it improved their hair (I read about volume, now imagine that!). I can't wait to see how this works and will keep you updated!



Mocht je ondertussen nog een goede tip hebben voor natuurlijke deo of gezichtscrème, graag. Ik probeerde al eens van die mineralendeo, maar daar zweet ik toch echt doorheen. En ik ontdekte laatst dat l'Oreal onderdeel is van schurk Nestlé, dus als het potje op is, wil ik ook iets anders. To be continued dus!


In the meantime, if you know a good natural deodorant or facial creme, let me know! I tried a mineral deodorant, but that doesn't work for me and I recently discovered that l'Oreal is part of nasty Nestlé, so once I finish my cream, I want to try something else. To be continued!

zaterdag 23 januari 2016

Winterwarm

Iets meer dan 3 jaar geleden maakte ik mijn koekiemonstermuts, bijpassend bij de wanten die mijn moeder voor me had gebreid. En ik denk dat het zeker 2 jaar geleden is dat ik blauwe fleece kocht voor een colsjaal om de set compleet te maken. Het kwam er niet van, het was niet koud.

Maar dat was het vorige week wel! En aangezien ik op de dag dat de eerste sneeuw voorspelt werd met het OV naar mijn eerste tentamens Italiaans moest reizen, leek een warme sjaal me geen overbodige luxe. En het bleek natuurlijk een karweitje van niks. Waarom ik dat niet eerder had gedaan... tja, het was niet koud (zo'n zelfde verhaal had ik al eens eerder!).

Ik knipte een strook die twee keer zo hoog is als mijn col ongeveer moest zijn en net om mijn hoofd paste, en een rechthoek waar ik een hoofdgat in knipte. Uiteinden col aan elkaar, col in hoofdgat naaien, klaar! Ik vouw de col om naar binnen toe, dubbel om net zo hoog te zijn als de kraag van mijn jas (die vrij hoog en smal is en dus minder geschikt voor een normale sjaal) of iets minder ver om hem over mijn oren en neus te kunnen trekken. Heerlijk warm!



En toen was er nog genoeg stof over om mijn gebreide wanten te voeren, want die zijn eigenlijk helemaal niet zo warm en bovendien wat groot uitgevallen. Ik droeg ze vaak met vingertjes eronder, maar dan worden je vingertoppen nog steeds koud, vooral je duim. Ik vouwde de stof aan beide kanten met de rand naar het midden en dat weer dubbel, zodat ik een zijnaad van de wanten niet hoefde te naaien en ik twee wanten tegelijk kon knippen. Ik trok mijn hand ruim om en knipte dat uit. Toen de eerste aan elkaar genaaid was, bleek de duim te krap en de polsopening te smal. Ik naaide de duim dus opnieuw wat dichter bij de rand en liet een stukje open aan de pols. Ik stopte de fleecewanten vervolgens gewoon los in de gebreide, dat blijft prima zitten. Ik fietste er gelijk mee door de kou naar dansen en kwam zonder koude handen aan! Nu ligt er nog een klein strookje fleece, dus ik denk dat ik mijn muts ook nog met een randje voer (daar experimenteerde ik al wat mee, waarover later meer!), en dan kan ik de winter wel weer door.


maandag 4 januari 2016

Kerststal/nativity scene in progress

Sinds 2010 haak ik aan mijn eigen kerststal, elk jaar een figuur. Het is een 15-jarenplan, misschien zelfs wel 20... Maar ik houd het al 6 jaar vol, dus dat komt wel goed!

From 2010 on I have been crocheting my own nativity scene, one figure each year. It's a 15 year plan, maybe even 20... But I have kept up for 6 years now, so it will be finished, eventually!



Dit jaar haakte ik de engel, die volgend jaar de eerste herder zal roepen (of zullen de schaapjes beter luisteren?). Ze kreeg natuurlijk een witte jurk met goud, blonde krullen en een aureooltje. En vleugels, die behoorlijk goed gelukt zijn, al zeg ik het zelf.

This year I made the angel, that next year will call the first shepherd (or will the sheep listen better?). Of course she has a white dress with golden details, blonde curls and a halo. And wings, that turned out pretty well actually, if I may say so myself.





Lieflijk en sereen kijkt ze neer op (de al even lieflijke en serene) baby Jezus.

Lovely and serene she looks down on baby Jezus (who is as lovely and serene as she is).