Projecten voor de lange adem

Pfff... wat een avond. Mijn computer heeft kuren en ik ben het inmiddels gewend drie keer te moeten opstarten (moet hem wegbrengen, maja, wanneer kun je ooit een paar dagen zonder computer?!), maar vanavond heb ik er 3 uur over gedaan voor ik hem aan de praat had.
Ondertussen at ik, las het plaatselijke krantje, las een flutromannetje en haakte. Dat was lang geleden, een hele avond aan de haak. Maar het was wel nodig. Half februari moet er namelijk een teddybeer af zijn (op ware grootte deze keer) en er ligt al sinds oktober een sjaal.
Niks voor mij, sjaals. Nou ja, wel om te dragen, ik heb een doos vol. Ik houd van sjaals, ook in de zomer. Slippers met een lange broek en een hemdje met een sjaal, warmtetechnisch idioot, maar heerlijk! Maar niet om te haken, bedoel ik. Dat is namelijk een project voor de lange adem, en die heb ik niet. Ik ben erg geduldig als het om allerlei zaken gaat (leerlingen om er maar eens een te noemen), maar niet als ik dingen maak. Ooit wilde ik schrijfster worden, maar dat is dus grote onzin: verhalen, gedichten, blogs kan ik best, maar een boek zou natuurlijk nooit afkomen. Ik bak ook altijd koekjes en cupcakes, zo'n mooie taart is me veel te ingewikkeld. Ik kook zelden langer dan 20 minuten. Ik haak het liefst kleine (POPPETJE)s en ik naai alleen simpele dingen. Het moet in een paar keer af.
Totdat ik dus een muts had gehaakt en tot de conclusie kwam dat er een sjaal bij moest. Het zou namelijk een beetje onzinnig zijn om een muts te haken en er dan een niet bijpassende sjaal bij te dragen. Daar gaat je coolheid... Dus er moest een sjaal komen, en op zich gaat het haken snel genoeg, maar heb je ooit wel eens beseft hoe lang een sjaal is? Zelfs het bescheiden modelletje dat ik uit voorzorg voor ogen had. LANG! En dat duurt dus LANG. En bij een sjaal hoef je ook al niet benieuwd te zijn of ie lukt en hoe die wordt, en het was toch te koud om het jasje waar ie bij moet te dragen...

MAAR: ik wil het patroon van de muts posten, en het zou leuk zijn dat te doen voor het mutsenseizoen helemaal voorbij is (hoewel, ik houd ook van mutsen in de zomer, maar dat terzijde), en bij het patroon moet een foto en die kan ik pas maken als de sjaal ook af is. DUS: de sjaal moet af, en snel. En de teddybeer ook. Dus er moet worden gehaakt. Fijn, zo'n kapotte computer.

Binnenkort op Schrijfsels: het patroon van de tweede (POPPETJE) muts en de enige sjaal die ik ooit haak (hoop ik). Voor nu: een foto van de eerste (POPPETJE) muts en een link naar het patroon, dat ik niet zelf heb bedacht. Zo ziet dat er dus uit met een muts en een sjaal in de zomer, want deze muts haakte ik in de trein naar Italië en de sjaal komt uit Florence. De muts heet Coco.