Af!

Jawel, ik heb een rokje met barokmuzikanten! Hij is af.
Zaterdagavond ben  ik gelijk begonnen met zoeken naar een patroon en met behulp van Mme Zsazsa's beschrijving tekende ik een patroon op maat. Dat viel nog niet zo mee, maar uiteindelijk zag het eruit alsof het wel zou kunnen kloppen.
Zondagmiddag maakte ik een schoolexamen Grieks voor de 6e klas en in mijn pauzes speldde ik de patroondelen af en knipte ze, wat overigens niet echt ontspannende pauzes opleverde, aangezien ik daarbij minstens zo hard moest nadenken als bij dat Grieks (dat klinkt misschien gek, maar ja, dat Grieks, daar zit ik op he, dat naaien doe ik er zo maar een beetje bij).
Maandagavond zette ik het beleg aan de taille, een klusje dat nogal wat van mijn ruimtelijk inzicht vergde (ik moet altijd ontzettend nadenken om geen delen binnenstebuiten aan te naaien!)
Gister had ik gehoopt eraan verder te kunnen, maar toen mailde ik een halve reisgids aan tips over Griekenland aan een oude bekende. Leuke avond, maar geen vorderingen aan mijn rokje.
Vandaag wist ik met een voorband in bijzonder dubieuze toestand toch zonder problemen naar huis te fietsen en had ik dus een hele avond om het klusje af te maken. Hoera!

Of nou ja, zo leuk is dat eigenlijk niet hoor, zelf kleding maken. Ik ben best een net meisje, maar zo achter de naaimachine vloek ik altijd wat af. Dit keer werkte alles nog best wel mee, waarschijnlijk omdat er geen tijdsdruk op zat, maar ik heb al heel wat naaiwerkjes midden in de nacht af zitten maken met vastlopende machines, verkeerd afgespelde bandjes (en de helpende hand al naar bed), spoelen die 10 cm voor het eind opraken.... Frustraties en irritaties. Ook nu wel, maar het bleef binnen de perken.

En toen stond ik toch zowaar om 10 uur de zomen te strijken en had ik een rokje! Na het gevecht met de naaimachine had ik geen puf meer voor een gevecht met de zelfontspanner, dus de aan-foto komt nog wel, voor nu een foto op de grond. En ja, het ziet er scheef uit, dus dat zal het ook wel zijn (al had ik het misschien ook wel rechter neer kunnen leggen). Ik ben geen nette naaister. Je moet ook niet naar de binnenkant kijken. 'Zoiets ongeveer' is mijn motto. Maar als ik het aan heb ziet het er heel netjes uit en lijkt het net recht. En dat is natuurlijk de hele essentie van goed gekleed gaan: je bedondert de boel gewoon aan alle kanten en dan ziet het er fantastisch uit. Ben ik best goed in, al zeg ik het zelf. Het grootste motiefje zit trouwens heel mooi in het midden aan de voorkant, maar dat is toeval. Niet verder vertellen...