Vertraging

Ik schreef al dat het garen voor mijn geheime project op was. Het werd nog dramatischer: de kleur bleek ook nog eens uit het assortiment! Gelukkig vond Studio in de Haak collega Wendy uiteindelijk nog een bol voor me in Utrecht, maar het leverde wel nog meer vertraging op. Ondertussen haakte ik de blauwe broer (haha, klassiek grapje voor insiders) van de familie Feestlicht.
Inmiddels is mijn project weer in de maak, het hoofd is af en ik ga nu beginnen aan het lijf. Ik doe mijn best jullie niet al te lang in spanning te houden en tussen alle werkdrukte een beetje door te haken! Wordt vervolgd...

Voor als je klachten krijgt...

Op facebook kwam ik een leuk wasvoorschrift tegen...

I found this funny washing instruction on facebook...

maar in mijn eigen spijkerbroek vond ik ook een mooie:

but my own jeans turned out to have a nice one as well:

Zo is het maar net!

Exactly!

Lucio

Zoals aangekondigd, ben ik na Maria begonnen met mijn superproject! Helaas was mijn garen snel op, en ondertussen had ik dus wel haaktijd ingeruimd dit weekend en ook haakzin gekregen, dus besloot ik alvast een volgend project te starten. De opdracht die als volgende op de rol stond, had dezelfde kleur, dus werd het het plan voor daarna: een lampje.

Waar het idee vandaan kwam, weet ik niet meer, maar ergens vorige week of de week daarvoor zag ik iets waardoor ik dacht: ja, ik ga lampjes haken! Dit is de eerste, maar ik wil ook nog slingers met lampjes gaan maken, zoals feestverlichting.

Voor de naam wilde ik iets dat met licht te maken had, dus ik begon te denken vanuit het Latijnse 'lux' en vervolgens het Italiaanse 'luce'. Zo kwam ik op de naam Lucio, en aangezien hij ook nog lijkt op iemand die zo heet, is dat het inderdaad geworden!

Lucio heeft een stralende persoonlijkheid, altijd een zonnig humeur en is energiezuiniger dan zijn collega's op de foto!

I started on my superproject, but I ran out of yarn, so I started on something else: a lightbulb. This is the first one, I also want to make strings of party lights.

For the name I wanted something related to light, so I started thinking of names connected with the Latin 'lux' or the Italian 'luce'. This way I found the name Lucio and since he looks like someone with that name, Lucio it is!

Lucio has a radiant personality, always a sunny mood and uses less energy than his colleagues in the picture.

Mooi op tijd voor kerst!

Vorig jaar haakte ik het kindje Jezus in de kribbe voor mijn eigen (POPPETJE) kerststal. Dit jaar wilde ik daar Maria aan toevoegen. Ik begon weer keurig met kerst, maar er kwamen nog een kikker en een engel en een vakantie tussendoor en toen een drukke week op school en toen was het 19 januari voordat ik haar afkreeg! Nou ja, voor komend jaar kerst toch mooi op tijd. Kan ik nu beginnen aan mijn superproject!

Er kan trouwens inmiddels gestemd worden op de inzendingen voor onze ontwerpwedstrijd. Ga dus snel naar het album met alle ingezonden foto's op facebook en druk op 'vind ik leuk' bij je 3 favoriete ontwerpen!

Kringloop chique

Kringloopshoppen is soms net schatzoeken: vaak is er niks leuks, maar soms doe je een vondst.

Donderdag deed ik er twee. Een prachtige roze plastieker dan plastic elektrische kaars (die het overigens niet doet, maar ach, voor 50 cent...) die prachtig staat op mijn slaapkamerkastje:

En een tasje met bijpassende handschoenen. Ja, echt! Ben ik nu geen dame?

Aan de kassa maakte ik er al goede sier mee. De kringloopmevrouw zei: 'Wat een schattig tasje.' Ik zei: 'Ja, en er zitten ook nog handschoenen bij!' (want die zaten erin) en liet ze zien. Zij en de man achter mij in de rij waren er ook erg van gecharmeerd. Haar commentaar: 'Jee, dat wij dat hebben!' Inderdaad.

Je haaknaald als muziekinstrument!

Het is al weer een tijdje geleden, maar 8 december, de dag dat John Lennon 31 jaar geleden doodgeschoten werd, postte een van mijn facebookvrienden het filmpje van Instant Karma. Ik klikte het aan en was gelijk geïntrigeerd: in het filmpje zit Yoko Ono geblinddoekt te haken op het podium.

WAAROM?? vroeg ik me af. Het antwoord vond ik met een klein zoektochtje op het web: haken is een muziekinstrument! Als je goed kijkt, zie je namelijk een microfoon staan bij Yoko's handwerkje. Hoe vet! Ik vraag me alleen nog steeds wel af waar die blinddoek goed voor is...

Een doosje jeugdsentiment

Mijn moeder had de slaapkamer behangen en bij die gelegenheid ook haar sieraden uitgezocht. Voor er vanalles wegging, mocht ik de bakjes doorneuzen. Het grappige was dat ik bijna al die oorbellen, broches en kettingen, veelal stammend uit mijn kindertijd, me nog herinnerde. Het heeft er dus blijkbaar altijd al ingezeten, en ik heb het niet van een vreemde :)
Er was veel lelijks ouderwets, waar we erg om hebben gelachen en veel wat niet bij mij past, maar uiteindelijk kwam ik toch thuis met een aardige collectie oorbellen-van-mama die ik wel ga dragen (en een schattig broche van onbekende herkomst):een doosje jeugdsentiment!

Foggy's trip

Preparty meditation in the hotel

Waiting for the concert to begin

Foggy and his heroes

Studying lyrics

In Bologna

'When I grow up I will find a prince charming'

P.S.: je hebt nog een week de tijd om mee te doen met de ontwerpwedstrijd van Studio in de Haak! Stuur je ontwerp in naar studioindehaak@hotmail.com. We hebben al wat mooie ontwerpen binnen, maar er is nog plek! Dus maak een mooie foto of tekening van wat je gehaakt zou willen hebben en doe mee!

Ik ging op reis en ik nam mee...

...een heel klein gebloemd koffertje met een paar kleren, een paar toiletspullen en maar liefst drie (POPPETJE)s. De eerste hebben jullie al gezien, dat is mijn eigen Foggy. De reis ging namelijk naar Modena om het nieuwjaarsconcert van de Modena City Ramblers mee te maken en Foggy wilde natuurlijk zijn helden ontmoeten! Dat is overigens gelukt, Foggy werd herkend en enthousiast begroet.

Het tweede (POPPETJE) dat mee ging was Bananana. In Italie bestaan er namelijk niet van die banaanvormige beschermers voor je banaan, en die wilde Francesco graag hebben. Geen probleem, we namen er een mee en ik haakte er een fluoriserende banaan in en deed er een mooi paars glimpapiertje om. Het cadeau viel in de smaak, getuige ook het feit dat zijn vriendin al op de hoogte bleek te zijn toen we hem later toevallig tegenkwamen met haar en de enthousiaste vermelding in zijn facebookstatus, waar doorgaans toch vooral mensen afgekraakt worden.

Het derde (POPPETJE) was ook een cadeautje, voor Marjolijn, de vriendin met wie ik op reis was. Voor het nieuwe jaar gaf ik haar een beschermengeltje, of, met een songtekst van onze favoriete band: 'un angelo bianco seduto vicino alla finestra' (een witte engel die dicht bij het raam zit).

 En met twee (POPPETJE)s en vooral een 'portabanana' minder, pasten er in mijn ieniemienie koffertje nog een paar cd's, boeken en een dvd bij: die nam ik weer mee terug.

Een nieuw jaar!

Vorig jaar schreef ik geen jaaroverzicht, omdat ik het gevoel had dat er niet zoveel gebeurd was in 2010. Dit jaar schrijf ik er geen, omdat ik al weer veel te enthousiast het nieuwe jaar in ben gedoken! Er is rond de overgang van 2011 naar 2012 ontzettend veel leuks gebeurd en daar gaan jullie hier ook nog het een en ander van zien.

Voor nu een vooruitblik, letterlijk:

Deze blikken schatkist heeft alles te maken met wat nu eigenlijk al mijn favoriete project van het jaar is. Dit project groeit al een tijdje in mijn hoofd en de spulletjes die ik tegenkom die ik ervoor kan gebruiken, gaan in de schatkist:

De gebroken haaknaald is waar het allemaal mee begon (en met een liedje, maar daarover later meer), de vis vond ik op straat. Houd Tussen HAAKjes in de gaten, want binnenkort gaan hier hele spannende dingen gebeuren!

En mocht je nog niet volgen, doe dat dan snel: zodra er 50 volgers zijn, ga ik weer wat weggeven!