Net als in de film, ik wil het

Ik ben zo iemand die niet kan bellen en tv kijken tegelijk. Een live gesprek gaat nog wel, maar als ik geen ander beeld heb om op te focussen, wordt ik de tv ingetrokken, zelfs als het programma me niks interesseert. Had ik overigens ook al voor mijn tv-loze periode, dus dat is het niet.
Stel je dan voor dat het programma me wel interesseert, bijvoorbeeld een leuke film, dan is het dus nog veel erger. Met boeken heb ik het trouwens ook, als ik een mooi verhaal lees, vang ik signalen uit mijn omgeving niet of met vertraging op. Ik leef namelijk mee en ben dan niet helemaal meer in de echte wereld.
Ik doe dan ook precies wat de filmmaker of schrijver van me wil en identificeer me met de hoofdpersoon. Als we het over romantische verhalen hebben, met de vrouwelijke hoofdpersoon. En gedurende de film ben ik dan ook verliefd op haar tegenspeler, zeg maar. Dus afhankelijk van de film val ik dan ineens op 18e eeuwse gentlemen a la mr. Darcy, piraten a la Will Turner, zigeuners a la Roux of helden a la Zorro (ik denk dat dat in deze gevallen eigenlijk ook iets met die blousende hemdsmouwen te maken heeft trouwens...). In dit kader een bijzonder interessante film is Brokeback Mountain: juist, twee mannelijke hoofdrolspelers. Ik heb de hele film in een soort identiteitscrisis verkeerd: op wie moest ik nou 'verliefd' zijn en met wie moest ik meeleven? Ik kwam er gewoon niet uit, dus dat hebben ze goed gedaan met die film!

De afgelopen weken heb ik weer eens een paar dansfilms herkeken. En dan wil ik dus niet alleen zo'n man, maar ook nog eens zo dansen met die man. Laten we er een spelletje van maken: ik vertel de dromen en dan noemen jullie de bijbehorende film.

Ik wil:
1) mambo dansen met een gespierde man zonder shirt;
2) flamenco dansen met een man met een woeste blik en een wit hemd
3) tango dansen met een gentleman met sexy accent
4) een mix van breakdance en ballet dansen met een bad boy, ook met een hemd, graag


PS: ik ben geblogd! En Festina Lente, ook van harte welkom hier!