Magic Skirt

Ik had Amerikaanse inspiratie beloofd voor deze week, dus die zullen jullie krijgen. Ik ben er nog niet doorheen! Voor vandaag: de magic skirt.
Ik ging met mijn zusje natuurlijk ook shoppen, en op onze trip startten we bij een soort hippiewinkeltje. We keken naar een rek met vrolijk gekleurde kleding en ontdekten daar magic skirts. Het principe is simpel: een rondlopende wikkelrok met twee lagen stof (aan beide kanten mooi), waarvan de bovenste korter is dan de onderste en middenin de band zit een knoopsgat. Die kan dus aan als wikkelrok, maar is op nog veel meer manieren te dragen: als rok, jurk of top, op allerlei ingenieuze wijzen geknoopt en gedraaid en gevouwen. Ze zeggen dat er 100 manieren zijn om hem te dragen.
Wij waren om, 100 kledingstukken voor de prijs van 1! :) Thuis begon het grote uitproberen. Met de laptop op de slaapkamer op zoek op youtube naar instructievideo's. Al snel bleek natuurlijk dat niet alles zo goed werkt als ze je laten geloven en voor sommige modellen bleek de ene rok ook geschikter dan de ander (langere rok, kortere band, andere verhouding tussen de twee lagen). Toch hadden we na twee filmpjes wel een manier of vier die werkte, al was de conclusie ook: toch vooral leuk voor het strand. In New York zag ik er trouwens meerdere rondlopen, en al die meisjes zagen er hip mee uit. Dus misschien is het gewoon een kwestie van nog wat oefenen en uitproberen.

Voor wie de skirt in actie wil zien: zoek op 'magic skirt' op youtube of ga naar http://www.mymagicskirt.blogspot.com/. Want ja, als het hip is, wordt er natuurlijk ook over geblogd!

Een kindermuts!

Met uitroepteken ja, want dat was niet het oorspronkelijke plan. Ik kocht mooie Punto Shine garen in de opruiming met in mijn hoofd een open gehaakte baret. In het vliegtuig naar Amerika begon ik eraan, bij mijn zusje ging ik eraan verder, in het vliegtuig van Indianapolis naar New York raakte ik bijna mijn haaknaald kwijt en in New York haakte ik in de rij voor een gratis kaartje voor een toneelvoorstelling in Central Park (daar spelen ze 's zomers gratis Shakespeare in het Delacorte theater. Mocht je er heen gaan: ga een ochtend in de rij zitten, het is het waard!).
Vanaf vrijwel het begin had ik twijfels bij mijn ontwerp. De bedoeling was een platte cirkel te haken en dan weer te minderen om zo een baretvorm te krijgen, maar de cirkel werd niet plat, maar golvend. Te veel gemeerderd dus. Ik was nieuwsgierig en besloot door te haken om te kijken wat het werd, maar daar in de rij in het park vroeg ik me echt af of het een muts zou worden. Terug in het vliegtuig probeerde ik te slapen, dus de muts kwam onaf weer mee naar huis.
Gister pakte ik hem er weer eens bij, en met een spiegel bij de hand was de conclusie: het is best wel een muts, maar hij is te klein voor mij. Het is een kindermuts! Vervolgens ging ik op zoek naar iemand die hem op zou kunnen, en het een na kleinste hoofd in huis bleek van Wiebelstaartje, maar hem was de muts weer te groot. Om toch enigszins een idee te geven, heb ik hem toch maar laten poseren. Tadaaa:

De muts heet 'All's well that ends well', naar het toneelstuk van Shakespeare waar ik voor in de rij zat, en naar de uiteindelijk onverwachte maar toch goede uitkomst.

En dan ga ik zo maar even kijken of ze nog een bolletje van dit garen hebben, want het is mooi spul dat fijn haakt en ik wil toch eigenlijk ook de muts die ik voor ogen had wel maken...

Souvenirs

Ik koop voor mezelf als souvenir vaak een sieraad als ik op reis ben. Een praktische herinnering, want klein, ook in lagere prijsklassen te krijgen, vaak wel typerend voor het land waar je bent, maar ook thuis nog leuk, en je doet er nog eens wat mee (dragen, namelijk).

Zo was ik een aantal jaren geleden in Athene en ontdekte daar een kralenwinkel. Feest, want ze verkochten er van die typische Griekse oogjes, en kralen met Griekse meanders, en letterkralen met Griekse letters! Dus ik maakte een mooie compositie van deze drie, met mijn Griekse bijnaam (Toula) in heuse Griekse letters (om vervolgens tot de conclusie te komen dat ik de desbetreffende letters ook met het Nederlandse alfabet had kunnen maken, maar dat terzijde...)

Ook deze trip belandde ik, op weg van het Rockefeller Center naar het Empire State Building, in een kralenwinkel. Ik besloot weer een armbandje te maken en kon ook twee kattenkralen om als oorbellen te dienen niet weerstaan:

Vandaag zette ik mijn armbandje in elkaar:

Ik ben er blij mee! En dit was niet het enige sieraad dat ik meenam uit de Big Apple. Iemand had me voor ik ging aangeraden om bij Forever 21 te gaan kijken, dus toen ik die winkel inderdaad tegenkwam, ging ik er even naar binnen, om met een jurk en twee kettinkjes weer naar buiten te komen: een allerschattigst kitsch vogeltje dat ik niet kon laten hangen en een vrolijk meisje dat vandaag uitstekend bij mijn bloesje bleek te passen:

Ondertussen is mijn Amerikaanse haakproject af, en het lijkt wat te zijn geworden (al mis ik een model van de juiste maat om te controleren of de pasvorm goed is), dus dat zal ik binnenkort ook showen!

I love NY

Het was hier (weer) even stil, dit keer niet omdat ik zo druk was, maar omdat ik met vakantie was! Ik ben mijn zusje wezen opzoeken in Indianapolis en daarna doorgevlogen naar New York. Het eerste deel van de reis bestond vooral uit heel veel echte meidendingen, blijkbaar is dat toch iets dat bij zussen hoort. En in New York was natuurlijk ontzettend veel te zien en te beleven! Er is dus ook erg weinig gehaakt (wel iets, en als dat af is en het blijkt wat te zijn geworden, dan zal ik het posten), maar des te meer gerelaxed en ook zeker veel inspiratie opgedaan. Daarvan zullen jullie de komende week nog wel wat zien verschijnen.
Voor nu: het cliche, maar dan my way: I love NY.

Voor 6 dollar kocht ik een standaard wit t-shirt in zo'n vreselijke souvenirwinkel om te verknippen. Als je ook aan de slag gaat: neem een t-shirt dat niet strak maar ook niet heel wijd zit. Ik knipte er een stuk af aan de onderkant, knipte de hals wijder (let op: hij wordt altijd wijder dan je denkt, dus begin met een klein stukje af te knippen) en knipte de mouwen tot een soort kapmouwtjes (schuin afknippen, zodat er onder je arm bijna geen mouw meer zit en de bovenkant net iets korter wordt dan ie was). Afwerken kan, maar als je dat niet doet, krult de stof mooi een eindje op, dus ik deed het niet. En voila, een hip kort shirtje. Leuk met een zwart lang hemd eronder, doet het ook erg goed als sport- of dansoutfit. Kun je ook zo kopen trouwens, in New York, voor 25 dollar.

Ik houd van Grieken en Romeinen

Gehaakte ijsjes

De afgelopen tijd heb ik nogal wat ijsjes gehaakt. Daar is het de tijd voor, tenslotte. Eergister begon ik aan de laatste van de serie, geïnspireerd op de Dubbellikkers van vroeger (tenminste, onze Appie heeft ze niet meer volgens mij). In de trein naar Utrecht haakte ik een beginnetje. Gister ging ik naar de Lek en haakte verder. Vervolgens keek ik een film en haakte verder, en keek nog een film en haakte alsmaar verder... maar het ijsje raakte maar niet af. En dat terwijl het sinassplitje dat ik daarvoor maakte zo af was! Vandaag haakte ik dus maar weer verder, hoewel mijn schouders en nek al vaster dan vast zaten. En eindelijk was het af. Hehe... Dus konden alle ijsjes samen op de foto:

Met de klok mee zie je: Raket, de dames Framboos, Stella, Split, Mauro en Ice.

Meisjesketting

Geïnspireerd door collega Wendy en de conclusie naar aanleiding van de Kloosterfair dat sieraden met bloemetjes het goed doen, ging ook ik aan de kralen, in combinatie met een beetje haak. Het resultaat is dit kettinkje voor een klein meisje, met groene en blauwe glitterkralen en 3 gehaakte bloemetjes in dezelfde kleuren: een echte prinsessenketting, maar dan niet zo zoet.

Binnenpoort by night

Gisteravond kwam ik terug van een date met vrienden en toen zag ik dit. In het echt was het veel mooier, die uitgelichte toren voor een gat in de donkere bewolking, maar de foto geeft een idee...

Ik ben er weer!

Zo, vakantie! Zo voelt het nog niet, dat duurt altijd even, maar het is wel zo. Na 3 weken meer dan fulltime werken mocht het ook wel. Het zijn tropenweken, zo aan het eind van het jaar, met veel werk, steeds minder routine en ritme, steeds minder met leerlingen en steeds meer met collega's aan het werk; diepe dalen, maar ook veel feestelijke aangelegenheden. Meestal ben ik zo'n week voor de vakantie helemaal gesloopt en lijkt het allemaal mis te gaan, maar zo de laatste twee, drie dagen, als de ergste stress voorbij is en de gebruikelijke gevechten weer gewonnen zijn, raak ik in een soort van moe maar hyper stemming, om vervolgens op de laatste dag een beetje melancholisch te worden om de school voor 7 weken te verlaten en me af te vragen wat ik dan ga doen nu al het werk gedaan is.

Niet dat er geen plannen zijn... Er moet ernstig opgeruimd worden en schoongemaakt, en voor school gewerkt (jawel, want sommige klussen komen nooit af tussen alle normale werk) en er moet geknutseld worden. Heel veel geknutseld. Voor mezelf, voor anderen, voor (POPPETJE). In die volgorde ook. En knutselen betekent erover bloggen, dus er komt hier weer leven in de brouwerij! Tussen de vakanties door natuurlijk, want ook die moeten: ik ga twee weken naar Amerika, mijn zusje opzoeken en New York beleven, en een week op zomerkamp met de scouting in de buurt van Koblenz. Het wordt een leuke zomer en hij begint vandaag :)